Wave of Destruction!

Μόλις ανακάλυψα το εν λόγω site αφιερωμένο στην πρόσφατη καταστροφή στη ΝΑ Ασία από τον τεράστιο σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε. Με Βίντεο (αποκαλυπτικά της απόλυτης καταστροφής), φωτογραφίες, πληροφορίες και τελευταίες ειδήσεις.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!



Και είναι ώρα να φτιάχνουμε τη λίστα μας για τον καινούργιο χρόνο. Στόχοι, επιθυμίες, ανάγκες..... Για να δούμε που θα κάτσει η μπίλια και φέτος.


Που οδηγείται η βιομηχανία των PCs μετά την πρόσφατη συμφωνία της IBM?

Πάνε περίπου 3 χρόνια από τότε που έγραψα για τις εξελίξεις στον κλάδο των προσωπικών υπολογιστών και τη νέα μορφή που παίρνει αυτό που εννοούμε "PC". Και ήρθε η πρόσφατη συμφωνία εξαγοράς του κλάδου κατασκευής υπολογιστών της IBM από την Κινεζική Lenovo, να πείσει και τον πλέον δύσπιστο όχι μόνο για το που οδηγείται η βιομηχανία υπολογιστών, αλλά και η δυτική βιομηχανία συνολικότερα.

Ξεκινώντας από τα τυπικά: Η IBM είναι πλέον εκτός της βιομηχανίας προσωπικών υπολογιστών (!), ενώ η Κινεζική Lenovo είναι ένας τεράστιος παγκόσμιος ανταγωνιστής σε αυτό τον κλάδο. Για την ακρίβεια, το Νο. 3 της παγκόσμιας κατάταξης. Αν κάποιος προέβλεπε κάτι τέτοιο πριν από 4-5 χρόνια θα τον έπαιρναν -τουλάχιστον- με τις πέτρες.

Και περνάμε στο ερώτημα: πως θα ειναι το "PC", στο μέλλον? Την κεντρική ιδέα σε αυτή την απάντηση την έχω ήδη δώσει στο παραπάνω αναφερόμενο κείμενό μου πριν από 3 χρόνια, και οι εξελίξεις το δικαίωσαν απόλυτα. Τα όσα επακολούθησαν, επαύξησαν τα επιχειρήματα που είχα χρησιμοποιήσει τότε. Νέες συσκευές, όπως το iPod, το TiVo, το Handspring Treo και άλλες, έχουν κληρονομήσει λειτουργίες που πριν από λίγα χρόνια ήταν προνόμιο μόνο του "προσωπικού υπολογιστή". Η κάθε μία είναι ενας Υπολογιστής, με τον τρόπο της "προσωπικός".

Καλό θα είναι να σημειώσουμε δύο υποσημειώσεις από τις τελευταίες ειδήσεις. Πρώτον, η IBM ΔΕΝ πουλάει τον κλάδο των PC Servers, ο οποίος είναι εξαιρετικά κερδοφόρος και στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων της τεχνολογίας. Η συμφωνία με τη Lenovo αφορά μόνο τους προσωπικούς Υπολογιστές.

Δεύτερο, η Intel ανέφερε μερικά εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα στην πρόσφατη συνάντηση με τους αναλυτές της. Καταρχήν, υποσχέθηκε ότι οι επεξεργαστ΄ς της θα είναι δέκα φορές πιο ισχυροί από ό,τι σήμερα στα επόμενα 3 χρόνια., ένα ρυθμό τον οποίο δεν έχουμε ξαναδεί μέχρι σήμερα. Επιλπέον η εταιρεία έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες για την αναδυόμενη στρατηγική της να εστιάσει τα προϊόντα της σε "πλατφόρμες" συγκεκριμένων υποκατηγοριών του τεχνολογικού κλάδου. Έχουμε ήδη δει τη μεγάλη επιτυχία της Intel Centrino πλατφόρμας για φορητούς υπολογιστές. Τώρα, θα δημιουργήσει επεξεργαστές και συστηματα που απευθυνονται στις συσκευές του "ψηφιακού σπιτιού", στους εργαζόμενους γραφείου, και στις αγορές του αναπτυσσόμενου κόσμου και, ειδικότερα, στα Internet cafes εκεί.

O μεγάλος ανταγωνιστής της Intel, η AMD, έχει ήδη βγάλει στην αγορά τον ειδικά σχεδιασμένο επεξεργαστή της, -και τον πρώτο στην ιστορία υπολογιστή / πλήρη συσκευή- που απευθύνεται στους φτωχούς του αναπτυσσόμενου κόσμου.

Το μέλλον στη μάχη των μεριδίων αγοράς δεν θα περιοριστεί στη νέα τριάδα από μεγάλους παίκτες της αγοράς - Dell, HP, Lenovo. Οι γίγαντες αυτοί θα αντιμετωπίσουν ισχυρό -αλλά και δημιουργικό- ανταγωνισμό από μια σειρά εταιρείες όπως οι Apple, Nokia, PalmOne, Sony, και πιθανόν την ίδια τη Microsoft. Η αγορά θα εξελιχθεί σε ένα πεδίο ανταγωνισμού για Μάρκες, Design, Παρουσίαση Ιστοριών και Υλοποίηση αναγκών. Αλλά για τα δύο τελευταία, περισσότερα στο μέλλον.

Το Yahoo αρνείται σε οικογένεια νεκρού πρόσβαση στα e-mails του!

Σε μια ιστορία που δημοσίευσε το CNN, το Yahoo αρνήθηκε στους γονείς νεκρού στρατιώτη που υπηρετούσε στο Ιράκ, την πρόσβαση στο e-mail του. Και η ιστορία αυτή δείχνει πόση συζήτηση χωράει ακόμη στα λεγόμενα πνευματικά δικαιώματα για ό,τι διακινείται στο Ιντερνετ.

Η οικογένεια του Lance Cpl. Justin M. Elworth, ο οποίος σκοτώθηκε από βόμβα στο Ιράκ στις 13 Νοεμβρίου, ζήτησε επανειλημένα πρόσβαση στο e-mail του, αλλά συνάντησε την άρνηση της εταιρείας Yahoo, η οποία εφάρμοσε την διακηρυγμένη πολιτική της για μη-μεταβιβασιμότητα των e-mail λογαριασμών (non-transferable) σε περίπτωση θανάτων.

Από την πλευρά της, η οικογένεια θέλει την πρόσβαση στην ηλεκτρονική αλληλογραφία του σαν ένα τρόπο να θυμάται το άτυχο παιδί τους. "Θέλω να τον θυμάμαι μέσα από τις ίδιες του τις λέξεις, τις σκέψεις", δήλωσε ο πατέρας του νεκρού.

Και το ερώτημα είναι: θα έπρεπε η Yahoo να κάνει μια εξαίρεση για αυτή την περίπτωση, ή θα πρέπει να παραμείνει σταθερή στην πιστή εφαρμογή της πολιτικής της. Και αν κάνει την εξαίρεση, μήπως θα δημιουργηθεί προηγούμενο που θα ενέχει τον κίνδυνο να έχουμε επέκταση του φαινόμενου και για άλλες, όχι τόσο σοβαρές περιπτώσεις?

Μία νέα πλατφόμα εφαρμογών: Microsoft Office!

Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, το Reuters αναρωτιέται αν η σουϊτα Office της Microsoft εξελίσσεται από μόνη της σε μια πλατφόρμα ανάπτυξης εφαρμογών, όπως τα ίδια τα Windows.

Το άρθρο εξετάζει τον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό πρόσθετων προγραμμάτων (add-ins), που επεκτείνουν τις λειτουργίες των εφαρμογών της σουϊτας, ώστε να εξυπηρετούν συγκεκριμένες ανάγκες συγκεκριμένων κλάδων ή μεμονωμένων χρηστών.

Παρόλο που δεν είναι κάποια νέα άποψη, έχει ενδιαφέρον έναν απόσπασμα από δήλωση του Jeff Raikes, επικεφαλής του τμήματος Office της Microsoft, που λέει:

• "Αν (η Microsoft), δεν μπορεί να βοηθήσει τους χρήστες να προσθέσουν αξία πέρα από αυτή που δίνει ήδη το Office, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να εκμεταλλευθούν το χώρο οι εναλλακτικές λύσεις ανοιχτού κώδικα (Open Source alternatives), όπως το OpenOffice και το Linux."

Για παράδειγμα, κι εγώ έχω εγκαταστήσει κάποια add-ins (πχ. της LinkedIn στο Outlook που μου δίνει τη δυνατότητα να διαχειρίζομαι της δυνατότητες του συγκεκριμένου site χωρίς να χρειάζεται να το επισκέπτομαι με τον Browser) που είναι πράγματι πολύ χρήσιμα και επεκτείνουν τις δυνατότητες του Office σύμφωνα με τις ανάγκες μου.

Ως άποψη, ενδιαφέρουσα....

Τώρα, ΑΥΤΟ είναι είδηση: Game Industry Bigger Than Hollywood

Όπως γράφει το aqfl, ένας σωρός από νέες εκδόσεις βιντεο-παιχνιδιών (για τους πεινασμένους χρήστες σε όλα τα είδη κονσόλας), σημαίνει ότι ήρθε η ώρα για το μεγάλο μπαμ της βιομηχανίας αυτής.

Μια βιομηχανία που μετράει ήδη πάνω από 10 δισ. δολάρια σε αξία πωλήσεων, που φέρνει περισσότερα έσοδα πλέον από το Χόλυγουντ και το μέλλον είναι ακόμα μπροστά της αφού δεν έχει φτάσει το peak. Μέσα από αυτή την εξέλιξη, γιγαντώνεται και ο κλάδος που λέγεται συνολικά "οικιακή ψυχαγωγία", με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Οι νέοι τίτλοι, όπως Doom 3, The Sims 2, Grand Theft Auto: San Andreas, Halo 2, και άλλοι πολλοί, αναδεικνύουν το συγκεκριμένο κλάδο σε νέο Ελντοράντο για τις βιομηχανίες ηλεκτρονικών και software. Δεν είναι τυχαία οι συνεχιζόμενη διείσδυση της Microsoft, που ρίχνει όλο και περισσότερα κεφάλαια μετά την εισαγωγή του XBox.

Ίσως όμως οι μεγαλύτερες αλλαγές να μην αφορούν οικονομικά μεγέθη και ανακατατάξεις σε εταιρείες, αλλά τον ίδιο τον τρόπο που ζούμε, ψυχαγωγούμε και μορφωνόμαστε. Ίσως να έχουμε μπει ήδη στο δρόμο της ψυχαγωγίας που περιέγραφε το -ανεπανάληπτο- Start Trek με τα ολογράμματα και την εξατομικευμένη ψυχαγωγία σύμφωνα με τις απόλυτα προσωπικές μας προτιμήσεις. Ε?

Για άλλους τρομακτικό, για άλλους ενδιαφέρον. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιττα.... Εμένα πάντως με συναρπάζει.

Train the Trainer

Ουφ! Ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο έφυγε....

Πέρασα τη διαδικασία "Εκπαίδευση Εκπαιδευτών", ένα 18ωρο σεμινάριο που κράτησε όλο το Σαββατοκύριακο στα γραφεία της εταιρείας Infotest. Σκοπός του σεμινάριου ήταν η πιστοποίηση επαγγελματιών εκπαιδευτών οι οποίοι είναι αναγνωρισμένοι από τη Microsoft και θα έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν το δίπλωμα Master Instructor.

Συμπαθητικό ήταν, κάποια καινούργια στοιχεία μου έδωσε, που οπωσδήποτε θα εφαρμόσω σε εκπαιδεύσεις στο άμεσο μέλλον....

Είπαμε: Διά βίου εκπαίδευση!

A whole new mind

.... ή ένα νέο πρότυπο ανθρώπου?

Σήμερα για πρώτη μου φορά έκανα προ-παραγγελία στην Άμαζον ένα βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σε λίγους μήνες. Είναι το A Whole New Mind του Daniel Pink. Γιατί το έκανα? Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον το θέμα που πραγματεύεται. Ταυτόχρονα, έχω ήδη αρχίσει να υποψιάζομαι σχετικά εδώ και μερικούς μήνες διαβάζοντας σχετικές απόψεις του Tom Peters (In Search of Excellence, Re-Imagine, Brand You 50) αλλά και άλλους...

Από την αρχή: Στα τελευταία 50 χρόνια οι Δυτικές οικονομίες έχουν μετακινηθεί από τη Βιομηχανική Εποχή, στην Εποχή της Πληροφορίας. Ο Νταν Πινκ γράφει ότι "οι γονείς μας μέχρι τώρα μας προέτρεπαν να γίνουμε Δικηγόροι, Οικονομολόγοι, Μηχανικοί Ηλ. Υπολογιστών κλπ. για να μπορέσουμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή της ζήτησης. Αλλά η μαμά και ο μπαμπάς είναι πλέον ξεπερασμένοι. Το μέλλον ανήκει σε ένα τελείως διαφορετικό τύπο ανθρώπων, με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά εγκεφάλου.

Ήρθε πλέον το τέλος της κυριαρχίας του "αριστερού ημισφαίριου του εγκεφάλου" και της Εποχής της Πληροφορίας την οποία υπηρετούσε, και δίνει τη θέση της σε ένα κόσμο στον οποίο κυριαρχούν οι ικανότητες του "δεξιού ημισφαίριου" εφευρετικότητα - συναισθηματισμός - αναζήτηση για κάποιο βαθύτερο νόημα.

Αυτοί οι άνθρωποι -καλλιτέχνες, εφευρέτες, δημιουργοί ιστοριών και διηγήσεων, ανθρωπιστές, άτομα που σκέφτονται τη συνολική εικόνα (big picture thinkers)- θα καρπωθούν τις πλουσιότερες ανταμοιβές της σύγχρονης κοινωνίας και θα είναι νέοι περιζήτητοι επαγγελματίες."

Από την άλλη, ο Δρ. Richard Florida στο βιβλίο του "The Rise of the Creative Class" αναφέρει την εργασία του με τους Δήμους των ΗΠΑ, λέγοντας ότι "Αυτό που έχει σημασία πλέον στην ανάπτυξη της κάθε πόλης είναι να προσελκύσει και να κρατήσει δημιουργικούς ανθρώπους..." αναλύοντας περαιτέρω την αξία αυτής της σκέψης.

Ταυτόχρονα, ο Tom Peters στις ομιλίες και διαλέξεις που κάνει ανά τον κόσμο χωρίζει τις φάσεις εξέλιξης του ανθρώπου που κυριαρχεί σε κάθε εποχή ως εξής:

- Agriculture Age (farmers)
- Industrial Age (factory workers)
- Information Age (knowledge workers)
- Conceptual Age (creators and empathizers)

Εννοείται ότι η τελευταία φάση είναι αυτή που έρχεται. Ήδη στα περισσότερα βιβλιοπωλεία βλέπουμε όλοι μας να κυκλοφορούν βιβλία (και να γίνονται αρκετά δημοφιλή) που μιλάνε για την ανάγκη να αναπτύξουμε τη "Συναισθηματική μας Νοημοσύνη" καθώς και ότι οι επιχειρήσεις θα αρχίσουν να αναζητούν στέλεχη με τα σχετικά συναισθηματικά - δημιουργικά προσόντα.

Αν μη τι άλλο, είναι ενδιαφέρον.....

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!


...άντε να μπαίνουμε στο κλίμα σιγά - σιγά.

"Σπιτική" διαφήμιση για το iPod της Apple

Διάβασα σήμερα για ένα διαφημιστικό σποτ του (εκπληκτικού) iPod, το οποίο δεν δημιούργησε κάποια διαφημιστική εταιρεία, αλλά ένας .....πελάτης της Apple. Εντάξει, είναι γνωστό ότι οι πιο ευτυχισμένες εταρείες σε όλο τον κόσμο είναι αυτές που βλέπουν τα προΪόντα τους να διαδίδονται "στόμα με στόμα" (word of mouth advertising). Αλλά οι ίδιοι οι πελάτες να φτιάχνουν διαφημιστικά -και μάλιστα καταπληκτικά!- για λογαριασμό των εταιρείων?

Προφανώς, η νέα εποχή την οποία βιώνουμε, και στην οποία ο καταναλωτής γίνεται ταυτόχρονα και παραγωγός (ιδέα που πρωτολανσάρισε ο αξεπέραστος Αλβιν Τόφλερ στο "Τρίτο Κύμα") θα μας κάνει να δούμε εκπληκτικές ανατροπές στις σχέσεις πελάτη - προϊόντος.

Ταυτόχρονα δικαιώνονται οι Ben McConnel & Jackie Huba, οι οποίοι στο βιβλίο τους "Creating Customer Evangelists" λανσάρουν την ιδέα ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να δημιουργήσουν τέτοια προϊόντα και υπηρεσίες που να κάνουν τους πελάτες τους να αναλάβουν οι ίδιοι τη διάδοσή τους σε νέους πελάτες, επειδή ξεπέρασαν τις προσδοκίες τους.

Ίσως είναι ένα σήμα ότι οι καταναλωτές θέλουν να έχουν ένα ρόλο στην προώθηση των προϊόντων που αγαπούν. Απλοί άνθρωποι δημιουργούν ειδήσεις πλέον, μεταφέρουν ειδήσεις, γράφουν σε φόρουμς, σε Weblogs, διαδίδουν απόψεις και ιδέες με οποιοδήποτε ηλεκτρονικό μέσο έχουν διαθέσιμο... Ίσως πλέον να επανιδρύσουν την ίδια την ιδέα του μάρκετινγκ. Δείτε την απίστευτη επιτυχία της καμπάνιας διάδοσης του Firefox!

Στα βήματα των κινηματογραφικών ταινιών δηλαδή.... "Πήγα και είδα την "Πολίτικη κουζίνα". Μην το χάσεις!!!"

Μία Ελληνίδα Blogger, αθυρόστομη, που μου φτιάχνει τη μέρα...

Σήμερα ανακάλυψα το δικτυακό ημερολόγιο (κοινώς Blog) μιας κοπέλας που ζει ανάμεσά μας. Κάπου στην Ελλάδα.

Και μου αρέσει γιατί τα λέει ωραία. Χύμα. Όπως τα λέμε όταν είμαστε "μεταξύ μας".

Ενδεικτικά: "Επειδή τελευταία ψυχολογικώς δεν είμαι και στα καλύτερά μου, έκατσα και εσκέφθην σήμερις τι επιλογές έχω προκειμένου να δω και λίγο αφρό χρονιάρες μέρες. Καλός ο πάτος αλλά, όπως έλεγα και σε μια ψυχή, σε λίγο θα μου την πέσουν οι 7 αδερφές για να κονομήσουν τα δικαιώματα εξόρυξης του πετρελαίου που έχω βρεί."

Ή ..."ΣΑΛΤΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ …καργιόληδες spammers! Λες και άλλη δουλειά δεν είχα από το να διαγράφω ένα κάρο spam σχόλια. Ξύπνησε στραβά το 12χρονο μούλικο που τόχει δει επίδοξος hacker, έριξε ένα bot στα δίκτυα και πλημμύρισε διεθνώς το σύμπαν του Wordpress με μαλακίες. Σιχτήρ!"

Νάσαι καλά κοπέλα μου.... Μου φτιάχνεις τη μέρα!

Amazon.com: Το ΑΠΟΛΥΤΟ customer

Πάντα θαύμαζα την Amazon. Ήμουν εντυπωσιασμένος από το πόσο αφοσιωμένη ήταν στο να έχει πάντα ικανοποιημένους τους πελάτες της. Και πάντα αγόραζα τα (ξενόγλωσσα) βιβλία μου από εκεί.

Αλλά ποτέ δεν έπαψε να με εκπλήσσει. Ποτέ δε σταμάτησε να μου παρουσιάζει νέες καινοτομίες ώστε να κάνει την εμπειρία της περιήγησης στο site της και της αγοράς προϊόντων, μοναδική.

Το τελευταίο της κατόρθωμα: στις 12 Νοεμβρίου παραγγέλνω 4 βιβλία από το Αμερικάνικο site γιατί το Αγγλικό (που θα μου τα έστελνε πιο γρήγορα) δεν είχε τα 2 από αυτά. Για την ιστορία, τα βιβλία ήταν τα:

1. Mind Games : Inspirational Lessons from the World's Biggest Sports Stars
2. Creating Customer Evangelists: How Loyal Customers Become a Volunteer Sales Force
3. Nutrition for Soccer Players
4. Getting Business to Come to You:

Μου έδωσε εκτιμώμενο χρόνο αποστολής στα τέλη Νοεμβρίου - αρχές Δεκεμβρίου, και αυτό γιατί δεν ήταν άμεσα διαθέσιμο το πρώτο. Είχα δηλώσει ότι θέλω να μου τα στείλει όλα μαζί για να μην πληρώνω έξτρα ταχυδρομικά. Δεν είχα πρόβλημα....

Στις 3 Δεκεμβρίου με e-mail με ενημέρωναν ότι θα υπάρξει κάποια καθυστέρηση γιατί ο πρώτος τίτλος δεν έχει παραληφθεί ακόμη.

Χθες, 7 Νοεμβρίου μου έστειλαν νέο e-mail, με το οποίο με ενημέρωναν ότι μου ταχυδρόμησαν τους 3 τίτλους που ήταν διαθέσιμοι. Τον 4 τίτλο θα μου τον έστελναν όταν θα ήταν διαθέσιμος ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΧΡΕΩΣΟΥΝ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΑ ΚΟΣΤΗ για τη νέα αποστολή.

Άντε και βρίσκω κάποιο προϊόν φθηνότερα σε άλλη εταιρεία. Ξαναψωνίζω πλέον από κάπου αλλού εκτός Amazon?

The PC Business

Το άρθρο αυτό γράφτηκε από μένα το Νοέμβριο του 2004 για λογαριασμό ενός site φιλων.

Μια σειρά από εξελίξεις στο χώρο των Νέων Τεχνολογιών (πχ. συγχώνευση HP-Compaq), αλλά και η συνεχιζόμενη πτώση των εταιρειών τηλεπικοινωνιών παγκόσμια, μου έδωσαν την αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις. Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτό που πολλοί αποκαλούν PC Business (αγορά των προσωπικών υπολογιστών). Έτοιμοι?

Δεν υπάρχει «PC Business»! Μπορεί να φαίνεται σαν κάτι αλλόκοτο αυτό που γράφω, από τη στιγμή που όλα τα περιοδικά και εφημερίδες του κόσμου γράφουν σχετικά με το «PC Business».

Το να καθορίσουμε το «PC Business» σημαίνει ότι μπορούμε να καθορίσουμε τι είναι ένα PC. Μάλιστα, όλοι ξέρουμε ότι το «PC Business» έχει μετατραπεί σε ένα commodity business με εξαθλιωμένα περιθώρια κέρδους, παραδομένο στις διαθέσεις της Intel και της Microsoft, και χωρίς άλλη κατεύθυνση παρά την προς τα κάτω

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το PC είναι αυτό που ξέρουμε ως Desktop PC, εννοώντας ότι συνήθως αποτελείται από ένα tower υπολογιστικό μηχάνημα, με μια οθόνη και ένα ποντίκι με πληκτρολόγιο. Όμως, όλοι μας ξέρουμε ότι, εκτός του ότι αντιπροσωπεύουν το 24% των συνολικών υπολογιστικών συστημάτων, τα laptops είναι ο πλέον αναπτυσσόμενος τομέας του «PC Business». Πολύ περισσότερο που –όλοι γνωρίζουμε πλέον ότι- οι επιχειρήσεις αντικαθιστούν τα PCs με laptops, τα οποία χρησιμοποιούνται επάνω ακριβώς στο γραφείο, και όχι μόνο για μετακινήσεις.

Έχει κι άλλο.

Η πιο σημαντική τάση στα PCs σήμερα είναι η ασύρματη δικτύωση, σχεδόν πάντα μέσω του πρωτοκόλλου 802.11b (ή 802.11g). Κάτι ξέρει ο Michael Dell που έχει προσλάβει ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Motorola για να καθοδηγήσει το project της ασύρματης δικτύωσης σε παγκόσμιο επίπεδο. Και δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι η Dell (κορυφαία πλέον σε κεφαλαιοποίηση εταιρεία hardware, μεγαλύτερη ακόμη και από την ενοποιημένη HP/Compaq) που παλιότερα παρακολουθούσε παθητικά το θέμα της ασύρματης δικτύωσης, τώρα πλέον πρωτοπορεί σε αυτή την προσπάθεια.

Και η εξέλιξη συνεχίζεται.

Νέα υπολογιστικά συστήματα αναπτύσσονται και βρίσκουν ανταπόκριση από τους καταναλωτές. Τα pocket PCs διαδίδονται με τεράστιους ρυθμούς και το iPaq προσφέρει σημαντικές πωλήσεις στο λογιστήριο της Compaq. Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το project των Tablet PCs το οποίο ξεκίνησε με συνεργασία της Microsoft με την Compaq, και μας βάζει πλέον στην εποχή του «εύκολα και παντού μεταφερόμενου PC».

Είναι όλα αυτά τα PCs, PCs? Φυσικά και είναι. Είναι προσωπικοί και είναι πλήρεις υπολογιστές. Ουσιαστικά, η πλήρης τους συμβατότητα με τα Desktop PCs θα καθοδηγήσει τις πωλήσεις τους. Δεν είναι τυχαίο ότι πλέον και οι παραδοσιακές εταιρείες των Desktop PCs βλέπουν σήμερα το Desktop PC ως –απλά- το αναγκαίο κακό. Δεν είναι τυχαία η δήλωση της CEO της HP Carly Fiorina, λίγο καιρό μετά τη συγχώνευση με την Compaq ότι η εταιρεία της θα μείνει στην αγορά των Desktop PCs επειδή αυτά θα τους προσφέρουν την πρόσβαση σε άλλες υπηρεσίες υψηλού περιθωρίου κέρδους και σε πωλήσεις συστημάτων διασύνδεσης.

Το πιάσατε το υπονοούμενο! Γιαυτήν, το «PC Business» δεν είναι καν business. Με δεδομένες τις διαρκώς πτωτικές πωλήσεις και των εκτυπωτών στους οποίους κυριαρχούσε, μπορούμε να υποθέσουμε ότι αγόρασε την Compaq για τις υπηρεσίες που προσφέρει, για τους high-end servers της και τα συστήματα αποθήκευσης (storage business).

Οι παράλληλες εξελίξεις στο χώρο των Τηλεπικοινωνιών βάζουν την υπογραφή σε αυτή τη σκέψη. Χωρίς να έχουν σταματήσει να αυξάνουν κάθε χρόνο οι πωλήσεις κινητών τηλεφώνων, οι εταιρείες που κατασκευάζουν τις συσκευές αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα και διαρκή πτώση των αξιών τους στα Χρηματιστήρια.

Ο λόγος είναι προφανής. Η παραγωγή συσκευών έχει γίνει πλέον commodity (ό,τι συνέβη πριν μια δεκαετία με τα PCs), τα περιθώρια κέρδους έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, και οι εταιρείες αναζητούν την πρόσβαση σε υπηρεσίες και προϊόντα που προσφέρουν μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους. Και η συγχώνευση της Ericsson με τη SONY, μόνο κάτω από αυτό το πρίσμα μπορεί να ειδωθεί.

Illuminati:

Μόλις τέλειωσα το Illuminati του Dan Brown (επίσης, Κώδικας DaVinci). Απίστευτο μυθιστόρημα. Είναι εκπληκτικό το πως μπορεί να στηθεί μια συναρπαστική φανταστική ιστορία, βασιζόμενη σε απόλυτα αληθινά ιστορικά δεοδομένα. Και μάλιστα με πάρα πολλές λεπτομέρειες.

Είναι φανερό ότι ο Brown δεν γράφει τα βιβλία του κλεισμένος στο σπίτι (ή γραφείο) του, αλλά δουλεύει σκληρά συλλέγοντας ιστορικά στοιχεία, εξερευνώντας τοποθεσίες, και συναρμολογώντας όλα αυτά σε ένα απίστευτο παζλ φαντασίας και δημιουργικότητας.

Το θέμα: ο προαιώνιος πόλεμος ανάμεσα στην επιστήμη και τη θρησκεία, μια συνομωσία κατά του Βατικανού, που τελικά στρέφεται ενάντια στους ανθρώπους που θέλουν να χτίσουν γέφιρες ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα.

Τι περιμένουμε το 2003 στις Νέες Τεχνολογίες?

Το άρθρο αυτό γράφτηκε στο τέλος του 2002 για λογαριασμό ενός site φίλων.

Στο ξεκίνημα κάθε νέας χρονιάς όλοι κάνουν προβλέψεις για όλα. Αν θα γίνει πόλεμος ή σεισμός, αν πάρει το πρωτάθλημα η ΑΕΚ ή ο ΠΑΟ, αν θα ανέβουν τα Χρηματιστήρια κλπ. Στα πλαίσια αυτού του "ζωντανού διαλόγου" θέλω κι εγώ να συνεισφέρω τις προβλέψεις μου για τον τομέα που με ενδιαφέρει περισσότερο από όλους: τις Νέες Τεχνολογίες και την παγκόσμια ανάπτυξη που μπορεί να προέλθει εξαιτίας αυτών.

Κατά τη γνώμη μου 4 θα είναι οι σημαντικότερες εξελίξεις που θα επηρεάσουν τα παγκόσμια πράγματα, όχι μόνο για το 2003 αλλά και για τα αμέσως επόμενα χρόνια:

1. To Wi-Fi ξεκινάει τη μαζική είσοδο σε σπίτια και επιχειρήσεις. Εντάξει, αυτή είναι μια πρόβλεψη που πιθανό να έχετε διαβάσει και αλλού, αλλά είναι τόσο σημαντική εξέλιξη που δεν μπορώ να την αγνοήσω. H ονομασία αυτή (Wi-Fi) αποτελείται από τα αρχικά της έκφρασης Wireless Fidelity και σημαίνει τη μετάδοση δεδομένων σε πολύ υψηλές ταχύτητες (πάνω από 10 Mbps) χωρίς καλώδια, με ασύρματα δίκτυα, με χρήση του πρωτοκόλλου 802.11 (802.11b ή 802.11g - για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ). Η ανάπτυξη αυτών των δικτύων θα δώσει νέα ώθηση στην ανάπτυξη των broadband συνδέσεων και τη διάθεσή τους στον τελικό καταναλωτή. Κατά τη γνώμη μου, αυτό μπορεί να έχει σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, καθώς θα είναι δυνατή η ανάπτυξη ενός τεράστιου φάσματος νέων υπηρεσιών από τις επιχειρήσεις προς τους καταναλωτές -και προς άλλες επιχειρήσεις-.

2. Η ανάπτυξη νέων τεράστιων δικτύων καταχώρησης δεδομένων, σχετικών με τη βιοτεχνολογία και τον ανθρώπινο γενετικό κώδικα. Όσοι έχουν διαβάσει λίγα πράγματα σχετικά, γνωρίζουν ότι η ανακάλυψη της δομής του γενετικού κώδικα δεν είναι από μόνη της αρκετή για να καταλάβουμε πως λειτουργεί το ανθρώπινο γονιδίωμα. Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε τις μετα-διαδικασίες (meta-processes) με τις οποίες τα γονίδια εκφράζονται και αυτορυθμίζονται. Η οργανωμένη καταχώρηση των δισεκατομμυρίων δεδομένων που έχουν να κάνουν με τις διαφορετικές συμπεριφορές των γονιδίων στον κάθε άνθρωπο, δίνουν στους επιστήμονες όλο και μεγαλύτερες γνώσεις για την αντιμετώπιση των ασθενειών.

Tο αποτέλεσμα: σε λίγα χρόνια η επιστήμη θα είναι σε θέση να δημιουργεί φάρμακα σχεδιασμένα για τον κάθε συγκεκριμένο ασθενή και τις ιδιομορφίες του γονιδιώματός του, αντίθετα με τη σημερινή μαζική παραγωγή φαρμάκων που καλούνται να αντιμετωπίσουν τις ασθένειες ανεξάρτητα από τον οργανισμό του κάθε ασθενούς. Πιστεύω επίσης, ότι αυτές οι εξελίξεις θα έλθουν πολύ νωρίτερα από ό,τι περιμένουμε όλοι. Είναι αξιοσημείωτο ότι στις ΗΠΑ η κυβέρνηση επιχορήγησε το Ινστιτούτο Leroy Hood/s Institute for Systems Biology με 13 δισ. δολάρια ακριβώς γιαυτό το σκοπό: την ανάπτυξη των εργαλείων για το σχεδιασμό τέτοιων φαρμάκων.

3. Η Κίνα εκπλήσσει τα αναπτυσσόμενα έθνη, εξάγοντας προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι καταλαβαίνουν αυτή την εξέλιξη, αλλά την τοποθετούν κάπου στο μακρύτερο μέλλον. Λάθος!

Να ένα ενδιαφέρον κουίζ επί του θέματος:

Ποια χώρα αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη αγορά προσωπικών υπολογιστών?

- Ιαπωνία
- Κορέα
- Κίνα
- Γερμανία

...φυσικά είναι η Κίνα, διαφορετικά, γιατί να βάλω αυτό το κουίζ? Αυτό δεν συνέβαινε πριν από τα τέλη του 2002, συμβαίνει όμως τώρα. Η Ιαπωνία κρατούσε αυτή τη θέση εδώ και μια δεκαετία, αλλά οι μέρες αυτές πέρασαν πλέον.

Καθώς οι Κινεζικές εταιρείες χρειάζονται διαρκώς νέο εξοπλισμό για τις εσωτερικές τους ανάγκες λόγω ανάπτυξης, στέλνουν τη ζήτηση τεχνολογικών προϊόντων στα ύψη. Και, όλο και περισσότερα από αυτά τα προϊόντα παράγονται από εργοστάσια που βρίσκονται μέσα στην Κινέζικη επικράτεια. Είτε πρόκειται για εργοστάσια αμιγώς κινέζικων εταιρειών, είτε Αμερικανικών, οι Κινέζικες εξαγωγές θα βρίσκονται στην πόρτα μας μέσα στο 2003, όχι στο 2013 όπως νομίζαμε.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο φετινό φόρουμ του Νταβός η Κίνα χαρακτηρίζεται ως "ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας". Είναι χαρακτηριστική η ατάκα του Στέφεν Ρόατς, οικονομολόγου της Morgan Stanley: "Aν δεν υπήρχε το θέμα της Κίνας, τότε θα πήγαινα να αυτοκτονήσω" είπε αστειευόμενος (Ναυτεμπορική 27 Ιαν. 2003).

4. Η Άμαζον θα είναι οριστικά -και μόνιμα- κερδοφόρα από φέτος. Θα μου πείτε, και τι σπουδαίο βρίσκεται σε αυτό? Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ σημαντική εξέλιξη, γιατί αποδεικνύει ότι το Ηλεκτρονικό Εμπόριο έχει τεράστιο μέλλον και προοπτικές, και μπορεί να δώσει νέα ώθηση στην ανάπτυξη αλλά και να επιβάλλει ένα νέο σκηνικό στον παγκόσμιο επιχειρηματικό χάρτη. Μοναδική προϋπόθεση είναι το να υλοποιείται μέσα από ένα ικανό επιχειρηματικό μοντέλο που δίνει έμφαση στην ικανοποίηση του πελάτη.

Πρόκειται για μια εταιρεία η οποία ακολουθεί πιστά αυτές τις αρχές από τη μέρα της ίδρυσής της, αλλά τα τελευταία χρόνια κατάλαβε και την ανάγκη του να αποδείξει ότι ξέρει να ελέγχει τα κόστη της και σκέφτεται τα συμφέροντα -και- των μετόχων της. Μάλιστα, πολλά προβλήματα με παραδόσεις προϊόντων που εμφανίστηκαν την περίοδο των Χριστουγέννων του 2002, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές οφείλονται στην προσπάθεια του Jeff Bezos να μειώσει τα βραχυπρόθεσμα κόστη μειώνοντας τα αποθέματα και προωθώντας πωλήσεις προϊόντων τρίτων εταιρειών.

Η αγορά δείχνει να έχει καταλάβει αυτή την εξέλιξη στέλνοντας τη μετοχή από τα 14 στα 22 δολάρια τους τελευταίους 6 μήνες. Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις πριν λίγες μέρες (24 Ιανουαρίου 2003) η εταιρεία ανακοίνωσε για δεύτερη φορά στην ιστορία της κέρδη για το τρίμηνο που τελείωσε, στέλνοντας τη μετοχή σε νέα άνοδο.

The Experience Economy: Ένα βιβλίο -μια άποψη- που θα αλλάξει τον τρόπο που οι επιχειρήσεις βλέπουν το εαυτό τους

Πρόσφατα διάβασα το παραπάνω πολύ ενδιαφέρον βιβλίο των B. Joseph Pine, James H. Gilmore. Ένα έργο που δίνει μια νέα διάσταση στην αντιμετώπιση που επιφυλάσουν οι επιχειρήσεις στους πελάτες τους -αλλά και στις ίδιες τις υπηρεσίες τους!-.

Η βασική θεώρηση:

• Ένας κόκος καφέ που παράγεται στις φυτείες πχ. της Βραζιλίας είναι απλώς commodity που πωλείται στα Χρηματιστήρια εμπορευμάτων.
• Ο καβουρδισμένος καφές που συσκευάζεται και πωλείται στα σουπερμάρκετ είναι ένα προϊόν προς κατανάλωση.
• Το σερβίρισμα του καφέ σε οποιαδήποτε καφετέρια ανά τον κόσμο είναι μια υπηρεσία.
• Το σερβίρισμα και η απόλαυση του καφέ στην κορυφή του πύργου του Άϊφελ είναι μια εμπειρία.

Κάποια στιγμή μέσα στα τελευταία 30 χρόνια, όλοι άρχισαν να ανακαλύπτουν ότι ο κλάδος των υπηρεσιών είναι η ατμομηχανή των οικονομιών της Δύσης, στέλνοντας στη δεύτερη θέση -από την άποψη της παραγωγής πλούτου- τη βιομηχανία. Στην αρχή πολλοί ήταν μουδιασμένοι από το γεγονός ότι η βασισμένη στην παραγωγή προϊόντων οικονομία έδινε τη θέση της σε μια οικονομία που δεν είχε χειροπιαστά προϊόντα (tangibles).

Πολύ επιτυχημένες εταιρείες ανακάλυπταν ότι, ο καλύτερος τρόπος να διαφοροποιήσουν τα προϊόντα τους από τον ανταγωνισμό, ήταν να προσθέσουν σε αυτά υπηρεσίες. Υπηρεσίες που είχαν κάποια αξία για τον πελάτη.

Όμως, σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου, η πήχυς ανεβαίνει και πάλι για τις εταιρείες. Ο κλάδος των υπηρεσιών θα αρχίσει να αντικαθίσταται με κάτι ακόμα πιό εφήμερο και αμφισβητήσιμο: τις Εμπειρίες. Εν μέρει εξαιτίας της τεχνολογικής προόδου αλλά και των αυξημένων απαιτήσεων των καταναλωτών, ο κλάδος των υπηρεσιών αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο σαν εμπόρευμα (commodity) που έχει σαν βασικό στοιχείο ανταγωνισμού την τιμή.

Οι συγγραφείς αναφέρουν ότι "...οι επιχειρήσεις που επιμένουν να κινούνται στον συρρικνούμενο κόσμο των εμπορευμάτων και υπηρεσιών, θα μείνουν αδιάφορες στο μυαλό του καταναλωτή. Για να το αποφύγουν, θα πρέπει να μάθουν να προσφέρουν μια πλούσια, συναρπαστική εμπειρία."

Η Οικονομία των Εμπειριών είναι ενδιαφέρουσα για τους επαγγελματίες του Μάρκετινγκ όπως επίσης και για κάθε έναν που ενδιαφέρεται να έχει μια φρέσκια ματιά στο πως θα είναι ο κόσμος των επιχειρήσεων σε λίγα χρόνια από σήμερα.

Η πρώτη μου πιστοποίηση από τη Microsoft!

Έδωσα σήμερα εξετάσεις για το MS Outlook 2002 στο εξεταστικό κέντρο της Infotest και πέρασα με ποσοστό 88% (ελάχιστο απαιτούμενο 72%). Περιμένω να μου το στείλει η Microsoft ταχυδρομικά από Αμερική.

Όπως πάντα, το πρώτο είναι που μετράει αλλιώς....

AEK 2004: Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ

Το άρθρο αυτό γράφτηκε στα τέλη του 2003 για το aek.com

Τις μέρες αυτές όλοι δίνουν τις ευχές τους σε αγαπημένα πρόσωπα για ένα καλύτερο μέλλον, για μια καλύτερη προοπτική. Οι περισσότεροι από εμάς, στρέφουν τις ευχές τους, εκτός από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, και στις αγαπημένες τους ομάδες. Φαινόμενο το οποίο, ο ιστορκός του μέλλοντος ίσως κατατάξει στα αξιοπερίεργα της κοινωνίας μας, μιας και δίνουμε ευχές σε ανώνυμες εταιρείες και αθλητικούς συλλόγους, με την ίδια ζέση και πάθος που τις δίνουμε στα παιδιά και τις γυναίκες μας.

Αυτό το τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο που λέγεται ποδόσφαιρο έχουν αναλάβει να το εκμεταλλευθούν άνθρωποι οι οποίοι ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ δεν το αγαπούν, και πολύ περισσότερο δεν το γνωρίζουν. Εγώ, αντί για ευχές θα ήθελα να μεταφέρω τις σκέψεις μου για το τι θα περίμενα να φέρει η νέα χρονιά στην αγαπημένη μου ομάδα.

Αυτό που περιμένω για την ΑΕΚ τη νέα χρονιά συνοψίζεται στη λέξη ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ. Και αφορά το σύνολο του σωματείου μας, μητέρα ΑΕΚ (ερασιτεχνική) και ΠΑΕ.

Γιατί επανίδρυση? Γιατί τα 20 τελευταία χρόνια η ομάδα που ακολουθούμε δεν έχει καμμία σχέση με αυτό που γνώρισαν και αγάπησαν οι γονείς μας, αλλά και όσοι από εμάς είμαστε πάνω από μια ηλικία. Η σχέση του σύγχρονου αεκτζή με την ομάδα έγινε πλέον σχεδόν εχθρική. Μέχρι πριν από 20 χρόνια λέγαμε ΑΕΚ και εννοούσαμε Νεστορίδη, Παπαϊωάννου, Τρόντζο, Αμερικάνο, Δελαβίνια, Μαύρο..... Κάπου εκεί το νήμα τελείωσε. Έκτοτε, τα παραπάνω ονόματα αντικαταστάθηκαν με τα Ζήτα, Ψωμιάδης, λαμόγιο, Πετροστάθηδες, Σκλαβενίτης, αρπαχτή, Βουτσόπουλος....

ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ?

Όπως ανέφερα και παραπάνω, η επανίδρυση του συλλόγου πρέπει να γίνει σε 2 διαφορετικά μέτωπα: ΠΑΕ AEK και Ερασιτεχνική (μαμά ΑΕΚ).

ΠΑΕ ΑΕΚ

Ξεκινάω με την παραδοχή ότι δεν ξέρω ποιοί θα είναι αυτοί που θα πρωταγωνιστήσουν στην επανίδρυση της ΠΑΕ. Δεν ξέρω αν θα είναι κάποιος επιχειρηματίας, ή μια ομάδα ανθρώπων, ή η ΕΝΩΣΗ 1924. Ξέρω μόνο πως ΔΕΝ θα είναι οι σημερινοί διαχειριστές, οι οποίοι, όχι μόνο δεν διαθέτουν όραμα και αγάπη για το αντικείμενο, αλλά απεδείχθη ότι ούτε μια κρίση δεν μπορούν να διαχειρισθούν. Θα γράψω μόνο το ΠΩΣ πιστεύω ότι μπορεί να γίνει η επανίδρυση της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ.

Η νέα (επανιδρυμένη) ΠΑΕ ΑΕΚ θα ηγείται από μια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι αγαπούν (ΕΞΙΣΟΥ) την ομάδα και το ποδόσφαιρο. Αυτά πρέπει να πηγαίνουν μαζί. Η νέα ΑΕΚ δίνει έμφαση σε 2 κυρίως μέτωπα:

Α) Οικονομική Εξυγίανση
Β) Παραγωγή ποδοσφαιρικού ταλέντου

Σε ένα μεγάλο βαθμό, υπάρχει αλληλοκάλυψη στα 2 αυτά μέτωπα –πχ. όταν μπορείς να παράγεις ποδοσφαιρικό ταλέντο και δεν αναγκάζεσαι να αγοράζεις, τα οικονομικά σου δεδομένα βελτιώνονται δραματικά-.

Η οικονομική εξυγίανση της νέας ΑΕΚ στηρίζεται στην απελευθέρωση των ακριβών συμβολαίων αλλά και την πώληση παικτών, οι οποίοι δεν χρειάζονται στο τεχνικό επιτελείο που σχεδιάζει τη νέα γενιά της ομάδας. Επίσης, βασικός στόχος της νέας ΑΕΚ είναι η μέγιστη διασπορά των εσόδων της εταιρείας σε άλλες πηγές πέραν των τηλεοπτικών που μέχρι τώρα μονοπωλούσαν το ταμείο της. Η ύπαρξη του νέου γηπέδου μαζί με τις απαραίτητες άλλες κινήσεις, θα βοηθήσουν νε μεγαλώσει το μερίδιο των εισιτηρίων στην πίττα των εσόδων.

Ακριβώς αυτή η αύξηση των εισιτηρίων θα ανοίξει την πόρτα και στις υπόλοιπες πηγές εσόδων που πρέπει να δημιουργηθούν, αφού το προϊόν ΑΕΚ πλέον θα έχει αρχίσει να γίνεται ελκυστικό. Νέοι χορηγοί θα μπορούν να πληρώσουν ακριβά ένα μέσο διαφήμισης που είναι όλο και πιό αξιόπιστο, ενώ θα μεγιστοποιηθούν οι δυνατότητες εσόδων από προωθητικές καμπάνιες, πώληση ειδών στην μπουτίκ, πώληση υπηρεσιών που έχουν σχέση με την ομάδα (συνδρομητικές, ταξιδιωτικές, φιλοξενίας, ενημέρωσης μέσω Ιντερνετ και κινητών, κλπ).

Το μέλλον της νέας ΑΕΚ βρίσκεται σε ομάδες του πληθυσμού που είχαν μηδενική σχέση με το γήπεδο. Μια έρευνα μάρκετινγκ είναι απαραίτητη για να διαπιστωθεί ποιοί παράγοντες θα έφερναν στο (νέο) γήπεδο ΑΕΚτζήδες που ποτέ έως τώρα δεν είχαν σκεφθεί να έλθουν. Γυναίκες και παιδιά επίσης είναι τμήματα του πληθυσμού που όχι μόνο θα βελτίωναν την ελκυστικότητα του προϊόντος ΑΕΚ, αλλά και υψηλού επιπέδου καταναλωτές υπηρεσιών και προϊόντων.

Στο δεύτερο μέτωπο (παραγωγή ποδοσφαιρικού ταλέντου), η πρώτη (χρονικά) προτεραιότητα της νέας ΑΕΚ είναι η κατασκευή του αθλητικού της κέντρου με τη μέθοδο της αυτοχρηματοδότησης. Οι χορηγοί μπορούν εύκολα να βρεθούν, αρκεί να λάβουν ισχυρή ανταπόδοση στο επίπεδο της διαφήμισης και προβολής από την ομάδα.

Σε αυτό το κέντρο λειτουργεί –εκτός των προπονήσεων της επαγγελματικής ομάδας- η ΣΧΟΛΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΑΕΚ. Και έχει αυτό το όνομα γιατί λειτουργεί με βάση συγκεκριμένες ποδοσφαιρικές αρχές. Η νέα ΑΕΚ έχει ως αρχή της το επιθετικό ποδόσφαιρο. Λειτουργεί για να προσφέρει τους οπαδούς της πλούσιο ποδοσφαιρικό θέαμα –αυτό που έκανε πάντα-.

Τη Σχολή Ποδοσφαίρου ΑΕΚ τη διευθύνουν άνθρωποι οι οποίοι –εκτός της γνώσης και αγάπης για το αντικείμενο- έχουν δεσμευθεί ότι θα συγκεντρώσουν τα καλύτερα ταλέντα της Ελλάδας, και θα τα διδάξουν με βάση ένα συγκεκριμένο μοντέλο ποδοσφαίρου. Ένα μοντέλο ελκυστικό, θεαματικό, με αρχές, με σεβασμό στον θεατή αλλά και τον αντίπαλο. Η Σχολή Ποδοσφαίρου ΑΕΚ έχει στόχο να δημιουργήσει που σέβονται την ιστορία και τα ιδανικά του συλλόγου, που σκέφτονται δημιουργικά και λειτουργούν αποτελεσματικά, που είναι φιλόδοξοι, γρήγοροι, τεχνικά άρτιοι, σέβονται τους οπαδούς, τους αντιπάλους, τους διαιτητές και πιστεύουν απόλυτα στο fair play.

Η Σχολή Ποδοσφαίρου ΑΕΚ έχει σαφείς και μετρήσιμους στόχους να τροφοδοτεί την επαγγελματική ομάδα με ένα συγκεκριμένο αριθμό ικανών παικτών, και με βάση αυτούς τους στόχους θα κρίνεται και το έργο όσων διευθύνουν τη Σχολή. Η Σχολή Ποδοσφαίρου ΑΕΚ θα πάψει να συμπληρώνει τα ένσημα των παλαιμάχων της ομάδας, ή οποιουδήποτε έχει γνωριμίες και διασυνδέσεις. Οι πάντες θα κρίνονται από το έργο τους.

Το ίδιο κρίνονται και τα στελέχη που αποτελούν το δίκτυο σκάουτερς της ΠΑΕ. Οργώνουν την Ελλάδα και το εξωτερικό, οργανώνουν δοκιμαστικές ημερίδες σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας, και προτείνουν τους καλύτερους παίκτες για τις θέσεις στις οποίες η Σχολή Ποδοσφαίρου ΑΕΚ δεν κατάφερε να αναδείξει κάποιο αξιόλογο ταλέντο. Και πάλι, οι πάντες κρίνονται από το έργο τους.

Ταυτόχρονα, η Σχολή Ποδοσφαίρου ΑΕΚ, παράγει και το προπονητικό τιμ της επαγγελματικής ομάδας, αφού όσοι εργάζονται ως προπονητές στη σχολή παρακολουθούνται, και με βάση το έργο τους προωθούνται στον πάγκο της πρώτης ομάδας εφόσον χρειάζεται νέο αίμα.

AEK ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ

Η μέχρι τώρα σχέση του οπαδού της αεκ με την ερασιτεχνική ήταν απλώς ανύπαρκτη. Ο σύγχρονος αεκτζής δεν γνώριζε ότι υπάρχει ερσιτεχνικό σωματείο. Πολύ περισσότερο δε γνώριζε ότι το σωματείο αυτό μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο συνολικά στα δεδομένα του συλλόγου –ακόμα και στον ποδοσφαιρική ΑΕΚ-. Η αφορμή γιαυτή τη συνειδητοποίηση ήταν 2 γεγονότα: Ο αγώνας για την κατασκευή του γηπέδου, και οι εξελίξεις στην μετά Μάκη εποχή, όπου ο πρόεδρος της ερασιτεχνικής διορίσθηκε από το Πρωτοδικείο να διεκπαιρεώσει το δύσκολο ρόλο της μετάβασης σε μια νέα διοίκηση-ιδιοκτησία.

Κατά την προσωπική μου άποψη, το θέμα του γηπέδου βρίσκεται στη φάση της οριστικής επίλυσής του. Ανεξάρτητα αν ακόμη θα δούμε πολλά επεισόδια (και θα δούμε κατά τη γνώμη μου) μέχρι να κόψουμε κορδέλλες, συμμερίζομαι την άποψη που διετύπωσε ο Γρανίτσας στην τελευταία ΓΣ ότι η κατασκευή του γηπέδου είναι πλέον νομοτέλεια την οποία δεν μπορεί να αποφύγει ακόμη και ο χειρότερος εχθρός του.

Το νέο μεγάλο στοίχημα για τη μαμά ΑΕΚ είναι η υπόθεση των μελών! Η αυξανόμενη συνειδητοποίηση του κόσμου της ΑΕΚ μετά τα τελευταία γεγονότα, αλλά και οι εξελίξεις στο σύγχρονο αθλητισμό (κυρίως στο ποδόσφαιρο), δείχνουν ότι οι σύλλογοι μπορούν να αντλήσουν τεράστια οικονομική, αθλητική, πολιτική, και κοινωνική ισχύ, αν διαθέτουν ένα μεγάλο αριθμό εγγεγραμένων μελών –αποτέλεσμα της αγάπης τεράστιων μαζών πληθυσμού σε συγκεκριμένες ομάδες-.

Ο Ολυμπιακός είναι ένα σωματείο ΑΠΟΛΥΤΑ ανταγωνιστικό προς το δικό μας σε όλα τα επίπεδα. Με την κίνηση των μελών την οποία ξεκίνησε πριν από 1 περίπου χρόνο (και ανεξάρτητα του πως τη βλέπει ο καθένας από εμάς), έχει δημιουργήσει τις βάσεις να ξεφύγει πολλές δεκαετίες μπροστά μας.

Ο Κοκκαλης εχει φτάσει σχεδόν τα 50.000 μελη. Στην πραγματικοτητα προκειται για περισσοτερα απο 200.000 χιλιάδες αν βάλουμε και τα μέλη των οικογενειών τους. ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΟΜΕΑ (πόσα χρήματα θα μαζεύει από χορηγούς όταν έχει την δυνατότητα να σπρώξει 200.000 άτομα να αγοράζουν απο τις εκάστοτε εταιρίες χορηγούς του Ολυμιακού) ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙΣ ΜΠΟΥΝΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΣΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ.

Η μαμά ΑΕΚ σήμερα έχει ανάγκη από μια ομάδα ανθρώπων με όραμα και πάθος για το σύλλλογο. Μια ομάδα που θα οργανώσει την εκστρατεία που χρειάζεται (όχι απαραίτητα με τα μέσα που διέθεσε ο Κόκκαλης) για να προσεγγίσει τον ΑΕΚτζή, να τον ευαισθητοποιήσει, να τον εντάξει στην οικογένειά της. Δε χρειάζεται λεφτά. Όραμα, ιδέες και πάθος αρκούν.

Μακροπρόθεσμα, είναι σημαντικό να ηγηθεί της ερασιτεχνικής ένας άνθρωπος ο οποίος θα ενσαρκώνει τα χαρακτηριστικά της ιδέας, της ιστορίας, του πολιτισμού και της παράδοσης της Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών. Έχω στο μυαλό μου έναν Ντέμη Νικολαϊδη. Η μαμά ΑΕΚ δεν χρειάζεται τραπεζίτη ή βιομήχανο. Ηγέτη που να εμπνέει χρειάζεται. Τα λεφτά θα τα βάλουν οι εκατοντάδες χιλιάδες τρελαμμένοι ΑΕΚτζήδες όλου του κόσμου (όχι μόνο άμεσα αλλά και έμμεσα).

Εξάλλου είναι οξύμωρο σχήμα να έχουμε ένα σωρό αθλητικές εγκαταστάσεις στο νέο μας γήπεδο, που θα καλύπτουν επαρκώς όλα τα τμήματα του συλλόγου, ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΕΛΕΧΩΣΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ. Γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα. Ενας σύλλογος με πολλές χιλιάδες μέλη θα διαθέτει την απαραίτητη δεξαμενή ανθρώπων που θα μπορούν να βοηθούν τα τμήματα, σε εθελοντική ή έμμισθη βάση.

Ονειρεύομαι μια Ερασιτεχνική ΑΕΚ με πολλές χιλιάδες μέλη, με σύγχρονες εγκαταστάσεις, με αυτοχρηματοδοτούμενα τμήματα, με χορηγούς, κυρίαρχη σε όσα αθλήματα αγωνίζεται στην Ελλάδα και το εξωτερικό, εκσυγχρονισμένη με μηχανογράφηση, με τακτική επικοινωνία με τα μέλη της, με την ιστοσελίδα της και επικοινωνία με τους ΑΕΚτζήδες σε όλο τον κόσμο, και κυρίως με διαρκή παραγωγή αθλητικών ταλέντων και πολιτισμού εφάμιλλου των ιδρυτών της.

Ποιός πήρε το Τυρί μου?

Το άρθρο αυτό γράφτηκε και δημοσιεύτηκε ως επιστολή στην εφημερίδα "Ενωσίτης"

Λοιπόν, θα σας πω μια ιστορία που διάβασα, και γιατί ταιριάζει στην περίπτωση της ομάδας μας. Η σκέψη μου ξεκίνησε από μια συζήτησή μου με φίλους οπαδούς της ΑΕΚ, όπου κάποιος ρομαντικός άρχισε τα γνωστά ότι μόνο ένας μεγαλοεπιχειρηματίας-μεσσίας πρέπει να έρθει να αγοράσει την ομάδα, αφού έχει πλέον φτάσει τόσο χαμηλά, και θα αξιοποιήσει την πολύ καλή επένδυση που έχει κάνει αφού η ΑΕΚ είναι "μαγαζί γωνία", και η συζήτηση συνέχισε από τους υπόλοιπους με "ναι, σωστά" και μπλα-μπλα-μπλα Urah-ζήτω κλπ.

Ερχόμαστε λοιπόν στην ιστορία του τυριού. Παλιότερα, στην εταιρεία που δουλεύω μας έδωσαν να διαβάσουμε ένα βιβλίο που λέγεται "Who moved my cheese?" (Για περισσότερες πληροφορίες: www.whomovedmycheese.com). Βασικά, είναι μια ιστορία σχετικά με κάποια μικρά ανθρωπάκια και κάποια ποντίκια, που τρέχουν μέσα σε ένα λαβύρινθο. Βρίσκουν ένα θάλαμο γεμάτο με τυρί και κάθε μέρα πηγαίνουν στο θάλαμο και τρώνε ένα σκασμό τυρί. Μια μέρα, τα ποντίκια εξαφανίζονται αφήνοντας τα ανθρωπάκια μόνα τους. Λίγες μέρες μετά, τα ανθρωπάκια πάνε στο θάλαμο και τον βρίσκουν άδειο. Πανικός επικρατεί, και για μερικές μέρες πηγαίνουν στο θάλαμο μόνο και μόνο για να διαπιστώσουν ότι είναι άδειος. Ένα ανθρωπάκι με το όνομα Χεμ αρχίζει να θρηνεί και να ουρλιάζει ότι είναι άδικο και ότι το τυρί του ανήκει. Τελικά, ένα άλλο ανθρωπάκι, ο Χάου, καταλαβαίνει ότι το τυρί δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω, και αποφασίζει να προχωρήσει. Μετά τις αποτυχημένες του προσπάθειες να πείσει τον Χεμ να προχωρήσει κι αυτός, ο Χάου τον αφήνει πίσω και αρχίζει να ψάχνει για νέο τυρί. Μετά από μέρες και μέρες αναζήτησης, κούρασης και απόγνωσης, ανακαλύπτει τα ποντίκια μαζί με μεγάλες ποσότητες από καινούργιο φρέσκο τυρί.

Η ιστορία αυτή έχει να κάνει με το πως αντιπετωπίζουμε τις αλλαγές, με το τυρί να είναι τα πράγματα που επιθυμούμε στη ζωή μας - έχοντας τυρί είσαι ευτυχισμένος και νιώθεις άνετα! Τι σχέση έχει αυτό με το ποδόσφαιρο και την ΑΕΚ? To ποδόσφαιρο έχει αλλάξει - πάνε πλέον οι μέρες που οι τηλεοπτικές εταιρείες έριχναν δισεκατομμύρια στα ταμεία των ομάδων. Πάνε οι μέρες -πριν ακόμη αρχίσει ο χορός των μεγάλων τηλεοπτικών συμβολαίων- που ιδιώτες-ψωνισμένοι οπαδοί (βλ. Μπάρλος) έριχναν εκατομμύρια για το καλό της ομάδας που αγαπούσαν. Η νέα τάση είναι οι φίλαθλοι να αλλάζουν την κατεύθυνση του λαβύρινθου. Το τυρί είναι κάπου αλλού, και κάποιοι φίλαθλοι έχουν ξεκινήσει την αναζήτηση για το νέο τυρί. Μερικοί είναι πιό κοντά να το βρουν, κάποιοι άλλοι όχι, και κάποιοι το έχουν ήδη βρει παίρνοντας τη διοίκηση των ομάδων που αγαπούν (Βρεττανία, Σκωτία, Ισπανία). Το ποδόσφαιρο μετακινείται και αλλάζει διαρκώς.

Δεν περιμένουμε από τον Ψωμιάδη, το Μελισσανίδη και το Γρανίτσα να αλλάξουν. Δεν μπορούμε να περιμένουμε κάποιο μεσσία να μας σώσει. Δεν μπορούμε να περιμέουμε από το κράτος να σώσει την ομάδα που αγαπάμε. Αν θέλουμε να έρθει η αλλαγή που περιμένουμε πρέπει να πάψουμε να λυπόμαστε τους εαυτούς μας. Πρέπει να ενεργοποιηθούμε και να ψάξουμε για το θάλαμο με το τυρί μας.

Πολλοί από εμάς έχουμε ήδη ξεκινήσει την αναζήτηση - πως θα πάρουμε την ευθύνη που μας αναλογεί στο να αλλάξουμε την ιδιοκτησία αυτού του ιστορικού συλλόγου και την αντιπροσώπευση του κόσμου στη διοίκηση αυτή. Γιατί δεν μπορούμε οι οπαδοί αυτής της ομάδας να κάνουμε αυτό που έκαναν οι οπαδοί δεκάδων άλλων ομάδων σε όλη την Ευρώπη? Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε οι πρώτοι που θα το κάνουν σε αυτή τη χώρα, δείχνοντας ότι αξίζουμε να λεγόμαστε οπαδοί της μαγαλύτερης ομάδας στην Ελλάδα?

Έχουμε πολλούς Χεμ στις τάξεις μας, αλλά αξίσου έχουμε και πολλούς Χάου που έχουν καταλάβει ότι δεν μπορούμε να κάθόμαστε και να περιμένουμε το τυρί να έρθει.

Είσαι ένας Χάου που είναι έτοιμος να δεχθεί την αλλαγή?

Tα σχόλιά σας είναι πάντοτε ευπρόσδεκτα.

Μέλος της κοινότητας του Firefox!

Πρόσφατα κατέβασα τον Firefox browser μετά από προτροπή φίλων. Πολύ πιο γρήγορος, πολύ πιο απλός στη χρήση και φιλικός.

Ταυτόχρονα, δεν μπορώ να κρύψω ότι με εξιτάρει η ιδέα να συμμετέχω στην ταχύτατα εξαπλωνόμενη κοινότητα πελατών ενός προϊόντος, που δεν χρησιμοποιεί το παραδοσιακό μάρκετινγκ με πανάκριβες διαφημιστικές εκστρατείες, αλλά διαδίδεται στόμε με στόμα, μέσω των ικανοποιημένων χρηστών.

Όχι ότι θα πάψω να χρησιμοποιώ των Internet Explorer. Έχει πολλά χαρακτηριστικά που με ενδιαφέρουν και δεν τα βρίσκω στον Firefox. Για την ώρα δουλεύω και με τους δύο browsers ταυτόχρονα και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Πίσω πάλι!

Μετά από αρκετούς μήνες, και με τους Ολυμπιακούς (και Παραολυμπιακούς) Αγώνες να είναι πλέον παρελθόν, επανέρχομαι στους "κανονικούς" ρυθμούς ζωής. Αφήνω πίσω μου μια τρομακτική εργασιακή εμπειρία, μια δουλειά με πολύ μεγάλα μεγέθη και πολύ δυνατά συναισθήματα - ειδικά προς το τέλος της.

Ειδικά οι Τελετές Έναρξης και Λήξης ήταν εμπειρία που ποτέ δεν πίστευα ότι θα ζούσα στην Ελλάδα. Για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε ότι όλα είναι δυνατά. Μέχρι λίγους μήνες πριν την έναρξη των Αγώνων, και βλέποντας τα πράγματα ως στέλεχος της Οργανωτικής Επιτροπής των Αγώνων 2004, είχα μια έντονη απαισιοδοξία για την κατάληξη του όλου εγχειρήματος.

Οι τελευταίοι 3 μήνες όμως ήταν μοναδικοί. Έγινε ένα απίστευτο σπριντ σε όλα τα επίπεδα και η δουλειά βγήκε άψογα. Ειδικά η είσοδος των εθελοντών και η όλη παρουσία τους ήταν η Λυδία Λίθος για να δείξουμε μια εικόνα -ως λαός- που ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να δείξουμε.

Και μένει το μεγάλο ερώτημα. Πως θα αξιοποιήσουμε τα όσα μάθαμε από αυτή την εμπειρία? Θα πάμε ένα βήμα παρακάτω? Θα μπορέσουμε να ενσωματώσουμε τα νέα χαρακτηριστικά που αναδείξαμε εκείνες τις μέρες, στην καθημερινή μας -εργασιακή και προσωπική- ζωή?

Ερωτήματα αναπάντητα για την ώρα.

Ποιός Είναι ο Πελάτης?

Υπάρχει μια υπόγεια επανάσταση που συντελείται στα Media σε όλο τον κόσμο, αλλά δεν είναι αυτή που -υποθέτω- διαβάζετε εδώ κι εκεί. Δεν πρόκειται για την επανάσταση του στοχευμένου marketing, ή του direct marketing, ή τα διαδραστικά Μέσα (interactive media) κλπ.

Αυτή η επανάσταση, που σχεδόν ανυποψίαστα δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των υπηρεσιών που βασίζονται στο Δίκτυο (Net-based services), είναι η επανάσταση των Επιχειρηματικών Μοντέλων. Και, αν κοιτάξετε λίγο βαθύτερα στα ίδια τα μοντέλα που αναπτύσσονται, φαίνεται ότι έχουμε μια μεγάλη αλλαγή στην απάντηση της βασικής ερώτησης: Ποιός Είναι ο Πελάτης?

Μέχρι την έλευση του Internet, η γενική απάντηση -σχεδόν πάντα σωστή- ήταν "Οι Διαφημιστικές Εταιρείες". Αλλά τώρα πλέον, χωρίς καμμία αμφιβολία, η απάντηση είναι: Εσύ!

Αφήνοντας πίσω μας έναν αιώνα που μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ο Αιώνας των Μαζικών Μέσων (Age of the Mass Media), έχουμε πλέον μια ενδιαφέρουσα μετάβαση.

Πόσο μεγάλη είναι?

Πριν από 1 και παραπάνω χρόνο η Microsoft ανακοίνωσε τη νέα της πολιτική αδειοδότησης προγραμμάτων, βάσει της οποίας θα παρακινούσε τους πελάτες της να μεταβούν από την προσέγγιση "αγόρασε-το-κουτί" (buy-the-box), στην προσέγγιση "χρησιμοποίησέ-το-γιά-ένα-χρόνο" (use-it-for-a-year).

Ένας από αυτούς που κατάλαβαν αυτή την εξέλιξη ήταν ο Gerry Levin Διευθυντής της AOL Time Warner. Όταν ρωτήθηκε από τους Times της Νέας Υόρκης για το όραμα που έχει για την εταιρεία του, απάντησε με μία λέξη: "Συνδρομές". Και αυτός και άλλα στελέχη της AOL TW έκαναν σαφές ότι η συγχώνευση (της AOL με την Time Warner) δεν έγινε για να μεγαλώσουν οι δυνατότητες διαφημιστικών εσόδων, αλλά κυρίως για να προσφέρουν ενότητες περιεχομένου σε μεμονωμένους χρήστες, χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό μέσο.

Το πιό σημαντικό κομμάτι αυτής της συνέντευξης ήταν: "Και, με την ευκαιρία, μπορείς να έλθεις στο site μας και να έχεις στη διάθεσή σου όλη την πρώτη χρονιά από τους "Sopranos", όλα τα επεισόδια τη στιγμή που τα ζητάς (on demand). Δεν είναι μια επιχειρηματική ιδέα, απλά απαντάει στο πως σκέφτεται ο απλός καταναλωτής, ο απλός άνθρωπος. Είναι ένα από τα κλειδιά για το μέλλον των διαδραστικών υπηρεσιών (interactive services). Και, στην ουσία, τα πάντα, -κάθε ταινία, κάθε γραμμένο χαρτί με κείμενο- θα παραδίδονται την ώρα που ζητιούνται (on demand)".

Όσοι έχουν ασχοληθεί σοβαρά με το αντικείμενο, γνωρίζουν ότι το κλειδί για να προσφέρεις σπουδαία προϊόντα είναι να μπορείς να βρίσκεσαι μέσα στα κεφάλια των καταναλωτών και όχι να υποθέτεις ότι χρειάζονται κάτι. Η επιτομή των όσων πιστεύει ο Levin είναι ότι ΟΛΟΙ οι καταναλωτές θέλουν να έχουν τον έλεγχο σε όσα αγοράζουν, βλέπουν, διαβάζουν και παρακολουθούν. Ίσως πιστεύετε ότι αυτό δεν είναι κάτι νέο, αλλά, αν δούμε τις πρακτικές των mass media σε όλο τον εικοστό αιώνα, τότε πρόκειται για εξέλιξη πρώτου μεγέθους.

Ο Πελάτης λοιπόν, έχει αλλάξει. Ενώ μέχρι τώρα ήταν αποκλειστικά (στην τηλεόραση), ή εν μέρει (στα έντυπα μέσα) ο διαφημιστής, τώρα ο πελάτης είστε ΕΣΕΙΣ. Δε χρειάζεται να είστε ιδιοφυϊες για να το καταλάβετε. Το γεγονός ότι όλα όσα κάνει η AOL Time Warner βασίζονται σε συνδρομές τα λέει όλα: Περιοδικό Time, Καλωδιακή τηλεόραση, και η ίδια η AOL.

Το γεγονός ότι η ίδια η Microsoft κινείται επίσης -όπως είδαμε- στο ίδιο επιχειρηματικό μοντέλο, παρόλο που το γήπεδο που λέγεται "περιεχόμενο" το αφήνει στην AOLTW, μας δείχνει το μέγεθος αυτού του μετασχηματισμού των επιχειρήσεων που συμβαίνει στο χώρο του θεάματος. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΕΣ. Αντίθετα με τις μέρες όπου ενοχλητικές διαφημίσεις γέμιζαν το οπτικό σας πεδίο, οι έξυπνοι τώρα καταλαβαίνουν ότι ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ αν σας δώσουν τη δυνατότητα να επιλέγετε τι θα δείτε και πότε.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Ελληνική πραγματικότητα; Απλά, είναι ο προπομπός όσων έρχονται. Ήδη υπάρχει το ψηφιακό μπουκέτο της Multichoice (NOVA), το οποίο μετά την πρώτη ευφορία με την αποκλειστικότητα των δικαιωμάτων μετάδοσης ποδοσφαίρου μπόρεσε να κρατήσει σε μεγάλο μέρος το κοινό του, αλλά και να τραβήξει νέο κοινό προσθέτοντας διαρκώς και νέες επιλογές στους πελάτες του. Η αργή αλλά σταθερότατη ανάπττυξη του μοναδικού συνδρομητικού καναλιού (το δεύτερο, ο Alpha Digital, έκλεισε και λόγω της κακής εκτίμησης της αγοράς αλλά και λόγω της προσφοράς μόνο ενός προϊόντος, του ποδοσφαίρου), δείχνει ότι η Ελληνική αγορά δεν έχει παρά να ακολουθήσει τη διεθνή εξέλιξη στο χώρο των Media._

To άρθρο αυτό εμφανίστηκε στην Καθημερινή τον Ιανουάριο του 2000.

Στις Ηλεκτρονικές Προμήθειες η Suppline.com (Συνέντευξη στην Καθημερινή)

Ξεκίνησαν να ασχολούνται με την πληροφορική από χόμπι και τώρα είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν μία από τις πρώτες ηλεκτρονικές αγορές διεθνώς για προμήθειες προϊόντων στο χώρο της ξενοδοχειακής και τουριστικής βιομηχανίας.

Ο κ. Νίκος Δρανδάκης και συνεργάτες του δημιούργησαν τη Suppline.com γιατί ύστερα από εκτεταμένη έρευνα, αλλά και επειδή κάποιοι έχουν καταβολές από τον ξενοδοχειακό χώρο, διαπίστωσαν ότι ο συγκεκριμένος τομέας έχει να κερδίσει πολλά από μια ηλεκτρονική αγορά. Όπως λέει ο κ. Δρανδάκης στο χώρο του εξοπλισμού για ξενοδοχεία και γενικότερα στο χώρο του τουρισμού εμπλέκονται χιλιάδες αγοραστές και χιλιάδες πωλητές (μόνο στην Ελλάδα λειτουργούν 8.000 ξενοδοχεία), ενώ διεθνώς το έδαφος είναι παρθένο.

Σήμερα λειτουργούν δύο αντίστοιχες υπηρεσίες στις ΗΠΑ, τη μία από τις οποίες δημιούργησε επιχειρηματίας Ελληνικής καταγωγής.

Ηλεκτρονικές Δημοπρασίες

Η Suppline.com βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις με εταιρείες επιχειρηματικών συμμετοχών (venture capitals) για την ενίσχυση της κεφαλαιακής της βάσης και η επίσημη παρουσία της θα γίνει την επόμενη εβδομάδα.

Οι υπηρεσίες που θα παρέχει δεν θα περιορίζονται στο να φέρνει σε επαφή προμηθευτές και αγοραστές από ολόκληρο τον κόσμο, μέσω του ηλεκτρονικού της καταστήματος. Το ισχυρό της σημείο, σύμφωνα με τον κ. Δρανδάκη, είναι οι ηλεκτρονικές δημοπρασίες (μειοδοτικές, ζωντανές, ομαδικές κλπ.). Η Internet Applications SA ήταν η πρώτη που δημιούργησε το 1999 σελίδα ηλεκτρονικών δημοπρασιών στην Ελλάδα και από τις πρώτες στην Ευρώπη.

Επέκταση στη ΝΑ Ευρώπη

Η εταιρεία στοχεύει να επεκτείνει τη δράση της Suppline.com πέρα από τα Ελληνικά σύνορα και ειδικά στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ενώ θα επιδιώξει να προσφέρει συνολική λύση στους πελάτες της. Ο κ. Δρανδάκης υποστηρίζει ότι μέσω της Suppline.com η διαδικασία προμηθειών θα σταματήσει να είναι παράγοντας κόστους και μπορεί να μετατραπεί σε συντελεστή κέρδους.

Το στοίχημα βέβαια παραμένει: πως θα πείσεις τους ξενοδόχους και τους άλλους παράγοντες της τουριστικής βιομηχανίας να συμμετάσχουν στο εγχείρημα. Οι άνθρωποι της Suppline.com αισιοδοξούν ότι θα τα καταφέρουν.

Συνέντευξη στον Φώτη Κόλλια

Λίγα λόγια για μένα

Είμαι εισηγητής πληροφορικής, ειδικευμένος σε σεμινάρια για ενήλικους. Είμαι πιστοποιημένος από τη Microsoft ως Microsoft Master Instructor (MMI).

Είμαι επίσης σύμβουλος επιχειρήσεων για θέματα πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών με ειδίκευση τις υπηρεσίες Web και Multimedia.

Διαβάζω από τον Τύπο:

"Την πρόθεση της Σοφίας Σακοράφα να αγωνιστεί με τη σημαία της Παλαιστίνης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, αποκαλύπτουν με δημοσίευμά τους οι εφημερίδες "ΤΟ ΒΗΜΑ" και "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ".

Συγκεκριμένα, η πρωτοβουλία της κ.Σακοράφα έχει συμβολικό χαρακτήρα και έχει την απόλυτη στήριξη της Παλαιστινιακής Αρχής. Την Παρασκευή έγιναν και οι πρώτες κινήσεις για αυτό το θέμα, αφού η πλευρά της κ.Σακοράφα συναντήθηκε με τον πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ Βασίλη Σεβαστή και του παρέδωσε σχετική επιστολή. Παράλληλα, υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της ΕΟΕ, Λάμπη Νικολάου, ενώ τις αμέσως επόμενες ημέρες θα γίνει και κατ'ιδίαν συνάντηση."

Εγώ τι να πω? Υπήρχε κάποτε μια ΑΘΛΗΤΙΚΗ διοργάνωση που λεγόταν Ολυμπιακοί Αγώνες. Τώρα υπάρχει μια διοργάνωση, χρήσιμη για κάποιους να βγάλουν χρήμα, για άλλους να προωθήσουν τα πολιτικά - εθνικά θέματά τους, και για κάποιους άλλους να κάνουν απλώς τη μόστρα τους. Κατά σύμπτωση και η δεύτερη (διοργάνωση) λέγεται Ολυμπιακοί Αγώνες.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη Σακοράφα. Και ο Θεός να το έκανε θα ήταν το ίδιο. Αυτό θα είναι το οριστικό τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων ως ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ.

Από εδώ και πέρα, κάθε τέσσερα χρόνια θα παίρνουν φόρα όλοι οι 40ρηδες, 50ρηδες, 60ρηδες που ήταν, ή νομίζουν ότι ήταν σημαντικοί στην εποχή τους, θα παίρνουν μέρος για λογαριασμό του κάθε καταπιεσμένου (ή που νομίζει ότι είναι καταπιεσμένος) και θα έχουμε ένα πανηγυράκι της πλάκας.