Το κουτί της Pandora

Σήμερα έλαβα μια πρόσκληση (μετά από δική μου αίτηση) να γίνω μέλος και να δοκιμάσω την υπηρεσία Pandora που είναι αποτέλεσμα του Music Genome Project. Μια υπηρεσία δημιουργίας των δικών σου μουσικών καναλιών τα οποία ακούς μέσω Internet. Τι ωραία εμπειρία!

O Robert Scoble λέει ότι "Pandora totally changes my relationship to music", αλλά πιστεύει ότι θα έπρεπε να μην είναι μια υπηρεσία που παρέχεται μέσω web, αλλά να δημιουργηθεί σαν μια rich client εφαρμογή.

Διαφωνώ. Μια χαρά παρέχεται μέσω του Internet, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να δημιουργήσω τοπικά τους "σταθμούς" μου. Αρκετές playlist έχω χάσει στο παρελθόν από ζημιές στους -εκάστοτε- υπολογιστές μου. Επιπλέον, ο υπολογιστής μου δεν χρειάζεται ακόμα μια εφαρμογή εγκατεστημένη στις (ήδη πολλές) υπάρχουσες.

Για να πεις στην Pandora να σου παίξει μουσική ξεκινάς τη δημιουργία του πρώτου σου καναλιού: γράφεις το όνομα ενός γκρουπ-τραγουδιστή ή τραγουδιού που σου αρέσει και αμέσως σου δημιουργεί ένα μουσικό κανάλι με βάση αυτό το μουσικό στυλ, με αυτό το μήνυμα:
Αμέσως μετά αρχίζει να παίζει το τραγούδι που ζήτησες, ή ένα κομμάτι του γκρουπ που ζήτησες, ενώ σε ενημερώνει:
Αφού παίξει το πρώτο κομμάτι ξεκινάει να παίζει άλλα τραγούδια στο ίδιο μουσικό ύφος ενημερώνοντάς σε:
Αν πατήσεις το κουμπί "Guide Us " που υπάρχει μόνιμα στο κάτω μέρος, θα δεις μια σειρά από επιλογές με τις οποίες μπορείς "να πεις" στην Pandora ότι αυτό που ακούς εκείνη τη στιγμή σου αρέσει ή δεν σου αρέσει ή ότι θέλεις να προσθέσεις/αφαιρέσεις και άλλες επιλογές. Και η Pandora προσαρμόζει ανάλογα τη μουσική που θα παίζει στη συνέχεια.

Το πιο ωραίο? Αν κάποιος φίλος σου έχει μουσικές προτιμήσεις που σου αρέσουν και ξέρεις ότι ακούει κι αυτός Pandora, δίνεις το e-mail του στο κατάλληλο πεδίο και σου εμφανίζει τα δικά του κανάλια. Και απλά τα ακούς.

Το μόνο που θα ήθελα, ήταν -εφόσον παίζει σε ένα δικό του μικρό παράθυρο στα Windows- να έχει την επιλογή "always on top" για να μην το ψάχνω ανάμεσα στα άλλα ανοιχτά μου παράθυρα όταν θέλω κάποια επιλογή.

Σαν συνολική εντύπωση, δύσκολα με βλέπω να ξεκολλάω από αυτό το σταθμό....

Το Channel 9 ανασχεδιασμένο

Εξαιρετικό το νέο εικαστικό του Channel 9.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Channel 9 είναι το videoblog των developers της Microsoft. Ένα πρωτοποριακό κανάλι στο οποίο παρουσιάζονται αποκλειστικά μέσω video, συνεντεύξεις και άλλα θέματα που έχουν να κάνουν με νέα προϊόντα και υπηρεσίες του γίγαντα από το Redmond.

PC LABS TV: Δεν άγγιξε.....

Πρόσφατα έπεσε το μάτι μου στο site της Ελληνικής έκδοσης του περιοδικού PC Magazine.

Παρεμπιπτόντως, να πούμε ότι λόγω γνωστών προβλημάτων που προέκυψαν με την αλλαγή ιδιοκτησίας του τίλου, η παλιά ιδιοκτήτρια εταιρεία Libecom (συμφερόντων Λυμπέρη) κράτησε το domain www.pcmag.gr καθώς και το www.pcmagazine.gr, οπότε η νέα ιδιοκτήτρια του τίτλου (Αττικές εκδόσεις) κατοχύρωσε και χρησιμοποιεί το domain www.e-pcmag.gr.

Επιστρέφοντας στο μάτι μου λοιπόν (αυτό που έπεσε στο site του PC Magazine ντε!) , μου κέντρισε το ενδιαφέρον η ανακοίνωση μιας "νέας πρωτοποριακής υπηρεσίας" με την ονομασία PC Labs TV. Η ανακοίνωση λοιπόν στην πρώτη σελίδα μας ενημερώνει ότι "Για πρώτη φορά στην Ελλάδα μπορείτε να παρακολουθήσετε μέσω του PC Labs TV video-παρουσιάσεις νέων προϊόντων, πριν ακόμα παρουσιαστούν στο περιοδικό PC Magazine!".

Μου θύμισε την αντίστοιχη υπηρεσία του CNET και μου άρεσε η ιδέα παρόλο που ακόμα χρειαζόμαστε γενιές για να αναπτυχθεί το broadband στην Ελλάδα.

Αμέσως αποφάσισα να μπω και να το δοκιμάσω. Πριν ακόμα κάνω click στο "Click to view" δοκίμασα την πρώτη δυσάρεστη έκπληξη: το εν λόγω εικονίδιο ήταν κλεμένο από το Audioblog.com. Το προσπερνάμε....

Πατώντας το link μου εμφανίζει μια (σχεδόν κενή) σελίδα η οποία απλώς ζητάει να κάνω login. Δεν μου εξηγεί ότι πρέπει να είμαι εγγεγραμένος για να δω αυτή την υπηρεσία (εντάξει μπορώ να το καταλάβω, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα), δεν μου δίνει κάποιο δείγμα της υπηρεσίας ώστε να "τσιμπήσω" και να μπω στη διαδικασία να εγγραφώ, απλώς λέει "Είσοδος χρήστη". Πάμ' παρακάτω....

Θυμόμουν ότι παλιότερα είχα εγγραφεί με το Yahoo e-mail λογαριασμό μου. Μετά από 1-2 αποτυχημένες δοκιμές, ζήτησα να μου στείλουν τον κωδικό μου μέσω της αντίστοιχης φόρμας που υπήρχε από κάτω ώστε να μπορέσω να κάνω login. Στέλνοντας τη φόρμα, το μόνο που έγινε ήταν να κάνει refresh η σελίδα χωρίς κανένα μήνυμα ότι "σας στείλαμε τον κωδικό σας στο e-mail που μας δηλώσατε", ή κάτι τέτοιο. Μπα.... Μόνο η ίδια σελίδα: "Είσοδος χρήστη".

Κάνω μια βόλτα από τα εισερχόμενα στο Yahoo mail μου, περιμένω κανα 10λεπτο, αλλά μην είδατε τον Παναή. "Μάλλον δεν θα έχουν καταχωρημένη την παλιά μου εγγραφή" σκέφτομαι. Αλλά, γιατί δεν μου έβγαλε μήνυμα ότι δεν υπάρχει τέτοιος e-mail ογαριασμός καταχωρημένος?

Δοκιμάζω να ζητήσω να μου στείλουν τον κωδικό μου για τον Hotmail λογαριασμό μου. Επιτέλους, βγαίνει σελίδα με το μήνυμα "στάλθηκε e-mail επιβεβαίωσης στο λογαριασμό που δηλώσατε". Επιβεβαίωσης??? Εν πάση περιπτώσει...

Πάω στο Inbox για μια ακόμα φορά και πράγματι έχει έλθει μήνυμα με την ειδοποίηση: "Mporeite na deite to neo sas password kanontas klik ston pio katw syndesmo: "

Πατάω τον "πιο κάτω σύνδεσμο" και ανοίγει νέο παράθυρο του e-pcmag.gr το οποίο με ενημερώνει:

Το password για τον(την) XXXXX στάλθηκε με e-mail.
Εάν η σελίδα δεν ξαναφορτωθεί αυτόματα, παρακαλούμε κάντε κλικ εδώ

Πράγματι, η σελίδα φορτώθηκε αυτόματα, αλλά το ερώτημα παραμένει: Γιατί δεν μου έστειλαν τον κωδικό στο πρώτο e-mail μήνυμα, αλλά έπρεπε να λάβω 2 μηνύματα για να σταλεί ο κωδικός?

Μ' αυτά και μ' αυτά μπόρεσα να κάνω login και να δω την υπηρεσία η οποία ακολουθούσε την κλασική Ελληνική "επιχειρηματική" διαδικασία. Αναγγέλουμε με στόμφο μια νέα υπηρεσία η οποία θα καταπλήξει το πανελλήνιο, αλλά για όσους ζητούν να δοκιμάσουν την υπηρεσία, δεν είμαστε έτοιμοι ακόμη, από Σεπτέμβριο και βλέπουμε.

Το καλό είναι ότι είχαν βγάλει στον αέρα ένα και μοναδικό video (με Flash embeded player) ως "μικρό δείγμα γιαυτό που έρχεται". Ελπίζω τα video που θα βγουν στον αέρα από τον Σεπτέμβριο να μην είναι σαν το demo, γιατί το συγκεκριμένο ήταν πολύ κουραστικό. Ο παρουσιαστής (Γ. Ιωσιφίδης τεχνικός συντάκτης του περιοδικού) κατέβαλε φιλότιμη προσπάθεια να παρουσιάσει πολλά πράγματα μαζί, όμως ο χρήστης που θα κατεβάσει τα συγκεκριμένα video θέλει να δει δράση.

Θέλει να δει τα παρουσιαζόμενα προϊόντα να χρησιμοποιούνται ζωντανά στα χέρια του παρουσιαστή, την ώρα της δράσης, της χρήσης τους ή των δυνατότήτων τους. Και όχι έναν ευπαρουσίαστο νεαρό που είναι στημένος on camera και απαγγέλει ένα κείμενο που μάλλον έχει γραφτεί για κάποια στήλη του περιοδικού. Ίσως θάπρεπε να δουν τα αντίστοιχα videos του CNET. Λίγη αντιγραφή δεν είναι κακή, αρκεί να γίνεται στα σωστά πράγματα και για τους σωστούς λόγους.

Google Talk: Η επίθεση συνεχίζεται

To Google Talk είναι η νέα υπηρεσία της Google που χτυπάει ταυτόχρονα σε 2 αγορές: Στο Instant Messaging που κυριαρχούν ο MSN, o Yahoo, και ο AOL Messenger καθώς και το ICQ, και στην τηλεφωνία μέσω Internet, το γνωστό μας Voice Over IP (VOIP), όπου κυριαρχεί η πρωτοπόρος Skype.

Η υπηρεσία είναι πλέον διαθέσιμη από την ιστοσελίδα του Google Talk, και εγώ μόλις που πρόλαβα να την κατεβάσω και να την εγκαταστήσω. Αμέσως μετά την εγκατάσταση βρήκε τον εγκατεστημένο μου Gmail Notifier και με ενημέρωσε ότι από εδώ και στο εξής μπορεί ίδια να με ενημερώνει για τα μηνύματά μου στο Gmail, οπότε ίσως θα ήθελα να απεγκαταστήσει τον Notifier για λογαριασμό μου. Όπερ και εγένετο.

Θα προσπαθήσω να δω πόσο λειτουργικό είναι, όμως αντιμετωπίζω το πρόβλημα που έχει πάντα κάποιος με μια εφαρμογή που δεν έχουν εγκατεστημένη πολλοί άλλλοι χρήστες. Πρέπει να στείλω e-mail (μέσω του Google Talk φυσικά όπως γίνεται και στους άλλους αντίστοιχους messengers) στους γνωστούς μου για να το εγκαταστήσουν. Οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει ο φόβος της ενόχλησης: "τι λε ρε φίλε που θα εγκαθιστάμε κάθε λίγο ό,τι πρόγραμμα θέλεις εσύ να τεστάρεις..."

Οπότε θα περιοριστώ για την ώρα σε ένα στενό κύκλο ανθρώπων. Ο οποίος όμως περιορίζεται ακόμη περισσότερο αφού για να εγκαταστήσεις το Google Talk πρέπει να έχεις ένα Gmail λογαριασμό!!! Πάντως, σε αυτό το άρθρο έχει μια λύση στο πρόβλημα για αυτούς που δεν έχουν ή δεν θέλουν να έχουν ένα Gmail λογαριασμό.

Πάντως, το περιβάλλον του είναι αρκετά "ελαφρύ" με απαλές αποχρώσεις γύρω από το λευκό. Το Download Squad έχει μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση - κριτική της εφαρμογής.

Για να δούμε...

Φρέσκια Αθήνα στο Google Earth!

Αυτή η σελίδα που ασχολείται με όσα εχουν να κάνουν με το Google Earth μας ενημερώνει ότι η Αθήνα (μαζί με 100 ακόμα πόλεις) εμφανίζεται με ακόμη μεγαλύτερη λεπτομέρεια (0 .7m/pixel) στην υπέροχη αυτή υπηρεσία.

Άντε πάλι ρεπορτάζ οι αντιεξουσιαστές ρεπόρτερς της τηλεοπτικής μας ενημέρωσης....

Internet TV: Καταιγιστικές οι εξελίξεις

Συνεχίζεται η ανακοίνωση νέων επιχειρηματικών σχημάτων στις ΗΠΑ γύρω από το λεγόμενο Internet TV ή IPTV όπως αλλιώς θέλετε πείτε το. Η επανάσταση που ξεκίνησε με τα videoblogs, και γρήγορη υιοθέτησή τους από μια μεγάλη κοινότητα χρηστών, φάνηκε ότι έχει επιπτώσεις και σε μεγαλύτερα πορτοφόλια που διαβλέπουν ότι η εποχή της –κλασικού τύπου- τηλεόρασης δεν έχει άλλα περιθώρια εξέλιξης και ανάπτυξης και ότι οι νέες τεχνολογίες μέσω Internet δίνουν τεράστιες δυνατότητες παραγωγής και μετάδοσης περιεχομένου.

Οι τελευταίες ανακοινώσεις (σύντομα θα κάνω ένα post που θα προσπαθήσω να καταγράψω συνολικά τι υπάρχει αυτή της στιγμή στο χώρο – αν και φοβάμαι ότι μέχρι να το έχω τελειώσει θα έχουν ανακοινωθεί νέα σχήματα πριν το πάρω χαμπάρι), μιλούν για την Veoh.com (η οποία μάλιστα μόλις ανακοίνωσε τον πρώτο γύρο χρηματοδότησής της από Venture Capitals) και την Popcast.com.

H Veoh.com υπόσχεται (όπως ανακοινώνει στο website της) ότι “θα αλλάξει αποφασιστικά τις ζωές των μουσικών, των ζωγράφων, των πιλότων, των ενήλικων και των παιδιών. Θα ανοίξει τον κόσμο των Media έτσι ώστε κάθε χώρα, πολιτικό κόμμα, οργανισμός, φιλανθρωπικό ίδρυμα, επιχείρηση ή ιδιώτης να έχει ένα μέσο έκφρασης χωρίς περιορισμούς με τη δυνατότητα να μεταβάλει την ανθρώπινη γνώση”.

Και συνεχίζει: “Χτίζουμε την επόμενη φάση του Internet, το Self Published Video Web. Σκεφτείτε το σαν Τηλεόραση 2.0”

Η Popcast.com από την άλλη, φέρει το λογότυπο “Internet TV Made By You” και αυτοπαρουσιάζεται ως «λογισμικό που σου επιτρέπει να παρακολουθείς ή να δημιουργείς κανάλια τηλεοπτικού Internet”.

Ενώ η υπηρεσία της Veoh.com δεν έχει βγει ακόμα στον αέρα, η Popcast.com μας δίνει τη δυνατότητα να κατεβάσουμε τον Popcast Player, μια δική τους πλατφόρμα παρακολούθησης καναλιών video μέσω Internet. Όπως αναφέρει στην πρώτη της σελίδα, αυτή τη στιγμή είναι διαθέσιμα 153 κανάλια, 301 Shows, και 3453 συνδρομητές.

Αν βρω χρόνο να την κατεβάσω και να την δοκιμάσω θα μεταφέρω εντυπώσεις.

Update: Δε σας τάλεγα? Mέχρι να τελειώσω το post, ανακάλυψα μια νέα εταιρεία που στοχεύει στην αγορά αναπαραγωγής περιεχομένου μέσω Καναλιών, videoblogs, blogs, εικόνων. Με λίγα λόγια, τα πάντα. Το όνομά της MediaTurner. Δεν ξέρω αν σχετίζεται με τον γνωστό Ted Turner. Θα την ψάξω λίγω καλύτερα....

To Rocketboom στο CBS....

Ίσως να είναι ένδειξη του momentum που έχουν τα videoblogs, ίσως πάλι και όχι (by the way, το AEK TV είναι το πρώτο και μοναδικό μέχρι στιγμής Ελληνικό videoblog.). Πάντως, δεν περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι το Rocketboom (το δημοφιλέστερο αυτή τη στιγμή videoblog στην Internetόσφαιρα), έγινε θέμα παρουσίασης στις βραδινές ειδήσεις του CBS.

Πολύ ωραίο το ξεκίνημα του αφιερώματος που λέει, "Blogging is so last year...".

Δυστυχώς, έχοντας μείνει χωρίς DSL για περισσότερο από ένα μήνα (άτιμε πΟΤΕ!), έχω χάσει πολλά επεισόδια της αγαπημένης μου Amanda (παρουσιάστρια του Rocketboom για τους μη γνωρίζοντες).

Πολίτες ανεβάζουν δικές τους φωτογραφίες από αεροπορικό ατύχημα

Κοιτάζοντας το weblogs.asp.net, ανακάλυψα ότι ο Blogger Jason Salas παρουσίασε στο blog του φωτογραφίες πολιτών από το ατύχημα αεροπλάνου (χωρίς νεκρούς ευτυχώς) της Northwset Airlines στην Ιαπωνία, που έγινε μόλις 5 μέρες μετά από το δικό μας καταστροφικό ατύχημα της Κυπριακής Helios με 121 νεκρούς.

Και επειδή στη δική μας περίπτωση είχαν πάει από πολύ νωρίς πολίτες της περιοχής στον τόπο της τραγωδίας, αναρωτιέμαι αν υπήρξε κανείς που να τράβηξε φωτογραφίες και αν εμφανίστηκαν σε κάποιο blog. Για την ώρα η Δημοσιογραφία των Πολιτών δεν έχει φτάσει στην Ελλάδα.

Δημιουργικότητα: The Next Big Thing

Πριν από αρκετούς μήνες (από τον περασμένο Δεκέμβριο), είχα γράψει για ένα νέο βιβλίο που παρουσιάζει μια νέα αναζήτηση στον κόσμο των επιχειρήσεων. Η αναζήτηση αυτή αφορούσε κυρίως στην πεποίθηση ότι έχουν πλέον μεγαλύερη αξία οι άνθρωποι με δημιουργικότητα (creatives), παρά αυτοί που έχουν εκτελεστικές ικανότητες.

Σε ένα είδικό αφιέρωμα, το BusinessWeek παρουσιάζει αυτή τη νέα τάση: Γίνε Δημιουργικός (Get Creative). Πρόκειται για ανάγνωσμα που δεν πρέπει να αγνοηθεί. Δεν εξηγεί απλώς ότι πρόκειται για τη μετάβαση από την οικονομία της γνώσης στην οικονομία της δημιουργικότητας, αλλά δίνει και τις βασικές κατευθύνσεις για το πως αυτό μπορεί να υλοποιηθεί.

Νομίζω ότι οι 2 παρακάτω παράγραφοι από το βασικό άρθρο συνοψίζουν πολύ καλά την ιδέα:

"Αυτό που αποκαλύπτεται μπροστά μας είναι η μετατροπή της Γνώσης σε εύκολα προσβάσιμο αγαθό (commodity). Υποτίθεται ότι η Οικονομία της Γνώσης θα διαρκούσε για πάντα, και θα ληταν τα ανταγωνσιτικό πλεονέκτημα της Αμερικής: σπουδαία Πανεπιστήμια, υπέροχα εργαστήρια, έξυπνοι μετανάστες, και μια επιεχειρηματική κουλτούρα που εξερευνά διαρκώς νέα πεδία.

Ώπα! Φαίνεται ότι υπάρχει ένα αυξανόμενος αριθμός από έξυπνους μηχανικούς και επιστήμονες "εκεί έξω" (εννοεί τις αναπτυσσόμενες χώρες) επίσης. Έμαθαν να στήνουν γραμμές παραγωγής και να δουλεύουν τέλεια, είτε πρόκειται για αυτοκίνητα είτε πρόκεται για γραμμές κώδικα, για ψυγεία, ή νομικές υποθέσεις.

Γιαυτό, οι Αμερικάνικες εταιρείες προχωρούν μπροστά, στη δημιουργία νέων Εμπειριών για τους καταναλωτές, όχι μόνο προϊόντα. Αναβαθμίζοντας ολόκληρες κατηγορίες από μάρκες, όχι απλά προσθέτοντας λίγα χρώματα. Και κυρίως, καινοτομώντας σε νέες περιοχές-εκπλήξεις."

Όπως είπα, το αφιέρωμα είναι άξιο ανάγνωσης για τον καθένα.

Τι σου είναι οι μύθοι....

Πολύ ενδιαφέρον το περιστατικό που περιγράφει ο Robert Scobble με πρωταγωνιστή τον Steve Jobs.

Είχε πάει για φαγητό στο περιθώριο του Blog Business Summit, παρέα με 2-3 συναδέλφους του. Συγκεκριμένα, μαζί του ήταν ο Dean Hachamovitch επικεφαλής της ομάδας ανάπτυξης του Internet Explorer στη Microsoft και ο άλλος, ο Dave Winer στέλεχος της ίδιας ομάδας.

Όπως τα λέει ο ίδιος:

«Δύο τύποι περνούν από το τραπέζι μας και ο Dean λέει:
-Έϊ, αυτός δεν είναι ο Steve Jobs?
Κοιτάζω και λέω «ναι». Τον αναγνώρισα από το ζιβάγκο και τα τζηνς.

Τον ακολουθάω έξω και του συστήνομαι: «Γειά σου είμαι ο Robert Scobble, δουλεύω στη Microsoft και είναι τιμή μου που σε γνωρίζω.» Αμέσως έρχονται και ο Dave με τον Dean. «Θα ήθελα να σου συστήσω τον Dean Hachamovitch, o οποίος είναι επικεφαλής της ομάδας που τρέχει τον Internet Explorer, καθώς και τον Dave Winer».

Και αυτός απαντάει: “Χάρηκα. Ωραίο είναι που αντιγράφετε τα προϊόντα μας!”

Ουτς! Ο Dean αμέσως τον προσκαλεί να του γνωρίσει τα νέα χαρακτηριστικά του Internet Explorer και των Windows Vista. Ο Steve μεγαλόψυχα μας δίνει το e-mail του και μας προσκαλεί όποτε θέλουμε να το κανονίσουμε.»

Στη συνέχεια ο Robert Scoble περιγράφει πως μετάνιωσε που δεν του απάντησε για πολλά από τα καινοτομικά προϊόντα που παράγει η εταιρεία του. Όπως λέει: «I was a little star struck myself and my brain froze», ενώ ο Dave Winer έλεγε πως έπρεπε να του βγάλει φωτογραφία.

Οι μύθοι είναι πάντα μύθοι...

Toolbar για το Microsoft Word από την ομάδα του Blogger

Το Blogger (μέσω του οποίου δημοσιεύω και το δικό μου Blog), δημιούργησε ένα πολύ χρήσιμο toolbar (γραμμή εργαλείων) για το Word της Microsoft.

Για την ακρίβεια, αυτό το post είναι το πρώτο που γράφω και ανεβάζω μέσω του Word με τη βοήθεια αυτού του toolbar!

Μπορεί κάποιος να ανοίξει ένα post που έχει ανεβάσει ήδη στο blog του για να το διορθώσει (εννοείται ότι πρέπει να είναι συνδεδεμένος με το Internet – το toolbar εκτός σύνδεσης δεν μπορεί να είναι χρήσιμο), καθώς επίσης υπάρχουν και οι γνωστές εντολές “Save as draft” και “Publish”

….το οποίο “Publish” πατάω αυτή τη στιγμή.

Update: Δυστυχώς, το toolbar εμφανίστηκε και λειτούργησε μόνο μετά από την εγκατάστασή του. Μετά την επανεκκίνηση του PC μου δεν ξαναεμφανίστηκε στο Word. Το αναζήτησα στα toolbars του Word αλλά δεν υπήρχε πουθενά. Προσπάθησα να το επανεγκαταστήσω τρέχοντας το .exe αρχείο,και τα Windows μου έβγαλαν την ερώτηση "αν θέλω πράγματι να απεγκαταστήσω την εφαρμογή". Κάτι που σημαίνει ότι θέλει δουλειά ακόμη για να λειτουργήσει σωστά....

Και η Adobe στο χώρο των Blogs

Μόλις ανακάλυψα το Blog της Adobe. Με λίγα posts ακόμα, μιας και μόλις ξεκίνησε, σίγουρα θα έχει πολύ ενδιαφέρον στο μέλλον για τους χρήστες (και λάτρεις) των προϊόντων της εταιρείας.

Αντιεξουσιαστές ή τρομοκρατημένοι?

Πριν λίγες μέρες (παραμονές δεκαπενταύγουστου) έπεσε το μάτι μου στις ειδήσεις του Αντέννα, και είδα να παρουσιάζουν εικόνες από το Google Earth. "Περίεργο", σκέφτομαι. "Αποφάσισαν τα μεγάλα κανάλια να παρουσιάσουν τις τελευταίες τεχνολογικές καινοτομίες, και μάλιστα στη ζώνη των ειδήσεων υψηλής τηλεθέασης? Κάποιο λάκο έχει η φάβα".

Για την ακρίβεια, είχε ολόκληρο κρατήρα. Στο κάτω μέρος της οθόνης έγραφε "Ο Μεγάλος Αδελφός μπαίνει στη ζωή μας". Υποψιασμένος πλέον, ανοίγω την ένταση της φωνής. Ο "ρεπόρτερ" μίλαγε για τα νέα μέσα που προσφέρει η τεχνολογία στους "κρατούντες" (αντιεξουσιαστής ο μικρός) να παρακολουθούν τη ζωή μας ακόμη και μέσα στο σπίτι μας την ώρα που κοιμόμαστε (?).

Ενώ στην οθόνη έτρεχαν εικόνες που παρουσίαζαν τις (τεράστιες) δυνατότητες του Google Earth στην παραστατική και λεπτομερή απεικόνιση κάθε επιφάνειας της Γης μέσω των δορυφορικών φωτογραφιών, ο "ρεπόρτερ" εξακολουθούσε να μιλάει για "ιστοσελίδα του διαδικτύου η οποία δίνει τη δυνατότητα να βλέπουμε με ακρίβεια λεπτομέρειας βελόνας (!) κάθε σημείο της Γης, στις πόλεις ή στην εξοχή, και όσα συμβαίνουν εκεί". Φυσικά, ούτε λόγος για το όνομα της ιστοσελίδας, ή της υπηρεσίας. 'Εχει δίκιο, μην τους κάνουμε και διαφήμιση. Να μένουν εδώ σε μάς κολλημένοι να τα μαθαίνουν "όλα".

Αποσιωπώντας συστηματικά το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ζωντανή μετάδοση μέσω δορυφόρου, αλλά για φωτογραφίες που τραβήχτηκαν κάποια στιγμή από τους δορυφόρους και απεικονίζουν περιοχές που πιθανά μας ενδιαφέρουν, ο "ρεπόρτερ" βγήκε στο δρόμο ρωτώντας (άγνωστο τι) τους περαστικούς για τη γνώμη τους, οι οποίοι -φυσικά- απαντούσαν ότι έχουμε πάρει τον κατήφορο και τα προσωπικά μας δεδομένα απειλούνται κατάφωρα..

Είμαι σίγουρος ότι οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι των μεγάλων καναλιών που κάθε λίγο καταγγέλλουν τα δεινά που απειλούν την ανθρωπότητα από το Διαδίκτυο, χρησιμοποιούν ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ τα μέσα αυτά (e-mail, ιστοσελίδες κλπ) γιατί η δουλειά τους γίνεται απείρως πιο εύκολη. Το ίδιο το μέσο που τους διευκολύνει στην επικοινωνία και ανακάλυψη-μετάδοση της είδησης, είναι ταυτόχρονα αυτό που απειλεί την κυριαρχία των Μέσων τα οποία υπηρετούν.

Γιατί, όσο ο κόσμος πλέον παύει να είναι εξαρτημένος από τους μεγάλους άνκορμεν των 8:00 που θα του πουν τι είναι σημαντικό και τι όχι, τόσο αυτοί γίνονται λιγότερο σημαντικοί. Όσο ο κόσμος ανακαλύπτει τα χιλιάδες διαφορετικά κανάλια, όχι μόνο ενημέρωσης αλλά και αυτοέκφρασης που προσφέρει το Internet, τόσο η τεράστια διαφημιστική πίττα θα φεύγει από τα παραδοσιακά Μέσα και θα διοχετεύεται στο Internet.

Και η πίττα είναι μεγάλη για να την αφήσουν έτσι να μικρύνει γιαυτούς.

Στο κλείσιμο του ρεπορτάζ ο «ρεπόρτερ» ακούγεται να λέει: “Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εικόνες που μεταδίδει η συγκεκριμένη ιστοσελίδα δεν μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο, χωρίς όμως αυτό να αλλάζει το μέγεθος του προβλήματος (!)”.

Στελέχη με πάθος, και όχι μόνο ικανότητες

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση για τα κριτήρια στην αναζήτηση στελεχών, δίνουν οι Ben McConnell και Jackie Huba (συγγραφείς του πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου Creating Customers Evangelists) στο blog τους (Church of the Customer), οπου παρουσιάζουν μια αγγελία για πωλητές ενός τεϊοπωλείου. Η αγγελία (στη βιτρίνα του καταστήματος) λέει: "Ζητούνται πωλητές παθιασμένοι με το τσάϊ".

Το πάθος για το αντικείμενο της δουλειάς είναι όλο και περισσότερο το ζητούμενο σήμερα, και γίνεται αντικείμενο συζήτησης, ειδικά στον ανερχόμενο κόσμο των bloggers των σχετικών με θέματα επιχειρήσεων, μάρκετινγκ και Νέας Οικονομίας.

Το κείμενο των McConnell και Huba ξεκινάει με τη φράση "Ο κόσμος είναι γεμάτος με υπαλλήλους κατστημάτων που δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για τη δουλειά τους. Η δουλειά έχει ενδιαφέρον μόνο όταν έρχεται η ώρα του μηνιάτικου." Κάτι ξέρουμε κι εμείς....

Μετά τη δημοσίευση του παραπάνω κειμένου, σχολιάζοντας η Lisa Haneberg αναρωτιέται αν τα τμήματα HR είναι έτοιμα να προσλάβουν στελέχη μόνο και μόνο για το πάθος που έχουν για τη δουλειά τους. Ενώ το Student Leaders blog ρωτάει: "Βλέποντάς σε οι άνθρωποι την ώρα δουλειάς, αναγνωρίζουν κάποιον που είναι παθιασμένος με τη δουλειά του (τόσο που φαίνεται σαν να παίζει)?"

Επίσης, ένα παλιότερο δημοσίευμα του Church of the Customer έγραφε για το παράδειγμα του Container Store και πως βρίσκει παθιασμένα στελέχη: μέσα από τη λίστα των πελατών του!

To e-mail είναι για τους μεγάλους!

Ξέρω, είμαστε πολλοί που ενοχλούμαστε από αυτό, αλλά... Ξέρω επίσης ότι δεν θάπρεπε να μου κάνει έκπληξη ότι οι νέοι προτιμούν τα άμεσα μηνύματα (Instant Messages - IM) - αλλά επίσης πιστεύουν ότι το e-mail είναι για τους πιο μεγάλους σε ηλικία!

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του Pew Internet and American Life Project, το 90% των νέων χρησιμοποιεί του Ιντερνέτ, το 90% χρησιμοποιούν άμεσα μηνύματα (σε σχέση με το 42% των ενηλίκων), και σχεδόν οι μισοί τα χρησιμοποιούν καθημερινά.

Αν το συνδυάσουμε με όσα γράψαμε παλιότερα για την αντικατάσταση του e-mail από τα RSS Feeds στον τομέα του επιχειρηματικού μάρκετινγκ, ίσως να είναι το ξεκίνημα της ωρίμανσης του e-mail ως ηλεκτρονικού τρόπου επικοινωνίας από τότε (σχεδόν δεκαετία πλέον) που έγινε mainstream.