Μεγάλες ειδήσεις για το παρελθόν, μικρές ειδήσεις για το μέλλον

Δύο διαφορετικές οικονομικές ειδήσεις την ίδια μέρα (Σάββατο 15 Ιανουαρίου) με έκαναν να σκεφτώ πόσες πολλές φορές η αγορά δίνει βάρος σε όσα δεν έχουν μέλλον και αδιαφορεί για το μέλλον που έρχεται. Εξηγούμαι:

Είδηση πρώτη: "Η οικογένεια Αγγελόπουλου αγόρασε το συγκρότημα Μπόμπολα (Πήγασος) (update: η εξαγορά χάλασε, αλλά αυτό δεν αλλάζει τα συπεράσματα). Πάνω από 150 εκατ. ευρώ το τίμημα. Συγκλονιστικές αλλαγές στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ή Επικοινωνίας? μπα...). Τι μπορεί να αλλάξει στο πολιτικό σκηνικό? Τι μπορεί να αλλάξει στη ζωή μας? Πηχυαίοι πρωτοσέλιδοι τίτλοι. Ατέλειωτες ώρες τηλεοπτικά παράθυρα. Έρχεται ο νέος θηλυκός Μπερλουσκόνι. Λίμιτ απ στη Σοφκολέους. Ανησυχεί ο Καραμανλής? Τι λέει η Βουλή? Όλοι σε αναμονή και αγωνία για τις εξελίξεις."

Είδηση δεύτερη (στα ψιλά των οικονομικών στηλών): "Στην πραγματοποίηση ενός μεγάλου επενδυτικού προγράμματος για την υλοποίηση μητροπολιτικού δικτύου οπτικών ινών στην Αθήνα, καθώς και σχετικής δικτυακής υποδομής για την παροχή υπηρεσιών triple-play (τηλεφωνία, data, Internet & video) προχωρά η Vivodi Telecom.
...θα εξασφαλίσει για τη Vivodi απεριόριστες δυνατότητες μεταφοράς δεδομένων και θα να είναι σε θέση να προσφέρει ολοκληρωμένες ευρυζωνικές υπηρεσίες όπως, video on demand, web TV, on-line gaming κ.ά. Για το σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την κατασκευή του έργου η εταιρεία θα διαθέσει περισσότερα από 10 εκατομμύρια Ευρώ, τα οποία περιλαμβάνονται στο ήδη εγκεκριμένο επενδυτικό πρόγραμμα, για το έτος 2005."

Άνθρωποι που διαθέτουν και κινούν δισεκατομμύρια, αρνούνται να δουν τη εξέλιξη. Να καταλάβουν τι θα συμβεί σε ελάχιστα μόνο χρόνια στις επικοινωνίες μας, την ενημέρωση και την ψυχαγωγία μας. Συνεχίζουν να βλέπουν το αύριο μέσα από τα γυαλιά του χθες. Και ξοδεύουν λεφτά κατακτώντας πρωτοσέλιδα και παράθυρα χωρίς μακροπρόθεσμο ουσιαστικό αντίκρυσμα.

Από την άλλη μια μικρή σχετικά -και νέα- εταιρεία, η Vivodi, ξοδεύει κεφάλαια, αγοράζοντας Γη για όσα θα συμβούν στο άμεσο μέλλον μας. Γιατί αυτά που θα συμβούν στο μέλλον ΔΕΝ θα είναι (όπως πάντα) αυτά που συμβαίνουν τώρα. Σε λίγα χρόνια από σήμερα θα έχουμε όλοι διαθέσιμα Media On Demand και Media On the Go. Με λίγα λόγια, το "περιεχόμενο" (content) θα είναι προσβάσιμο σε ψηφιακή μορφή οποιαδήποτε στιγμή το ζητήσουμε, με οποιοδήποτε μέσο αναπαραγωγής θελήσουμε, και απόλυτα μεταφερόμενο εκεί που βρισκόμαστε (σπίτι, δουλειά, αυτοκίνητο, περπάτημα....)

Θα ακούμε το αγαπημένο μας ραδιοφωνικό πρόγραμμα την ώρα που μπορούμε εμείς με Podcasting, θα βλέπουμε τις αγαπημένες μας τηλεοπτικές σειρές και ταινίες είτε ζωντανά (streaming), είτε την ώρα που θέλουμε εμείς, σε υψηλής ποιότητας εικόνα με Video on Demand, ενώ θα μιλάμε με φίλους και συνεργάτες μέσω βιντεοκλήσης από τα κινητά μας και θα τους στέλνουμε βίντεο και τραγούδια MP3 την ώρα που αυτοί βρίσκονται στον Παρνασό με τα πέδιλα του σκι.

Όλα αυτά δεν είναι προβλέψεις που "μπορεί να βγουν αληθινές". Όλα αυτά συμβαίνουν σήμερα, έχουν ήδη εφαρμοστεί τεχνολογικά και το μόνο ερώτημα είναι το πόσο γρήγορη θα είναι η υιοθέτησή τους από τις πλατιές μάζες του πληθυσμού. Μάλιστα, η πρόβλεψή μου για τη φετινή χρονιά είναι ότι οι συνδέσεις υψηλής ταχύτητας στο Ιντερνετ θα διαδοθούν με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια. Και η διάδοση αυτή θα είναι αποτέλεσμα της μεγάλης πίεσης από τους καταναλωτές που θα ζητούν όλο και περισσότερο περιεχόμενο (content) στους υπολογιστές και τα κινητά τους.

Και τότε, όταν όλα αυτά δεν θα είναι προβλέψεις του αύριο, αλλά πραγματικότητες του σήμερα (για να μην πω του ...σχεδόν χθες), οι "νέοι Μπερλουσκόνι" θα τρέχουν να ξοδέψουν νέα κεφάλαια για την αγορά αυτής της (τεχνολογικής) Γης σε πολύ πιο υψηλές τιμές. Από αυτούς που αγοράζουν τώρα, όσο ακόμα είναι φτηνή. Από αυτούς που είχαν τα μάτια τους ανοιχτά και έβλεπαν μπροστά....